Een huwelijk vormt de climax van bijna elke liefdesverhaal. Veel mensen geloven zelfs dat dit de reden is waarom we in eerste instantie verliefd worden: op zoek naar een levenspartner in de vorm van een vrouw of man. Het huwelijk begint als de aftiteling van een romantische film die voorbijrolt; wanneer de belofte wordt gedaan om de rest van je leven door te brengen met je soulmate, in het bijzijn van vrienden en familie. Echter, in dit artikel wil ik een andere visie delen. Mijn advies luidt: overweeg om niet te trouwen.
In de loop van een relatie, van datet naar diepere verbintenissen, wordt het huwelijk vaak gepresenteerd als het ultieme doel. De piek die je moet bereiken voordat je je leven compleet kunt voelen. Voor velen is het huwelijk het antwoord op de vraag: ‘Waarheen gaat onze relatie?’ Maar is het echt zo eenvoudig? Geeft het huwelijk een einde aan je liefdesverhaal of een nieuw begin?
Waarom mensen zeggen: Trou niet
Jamie, 28, uit Madison, WI, woont al vier jaar samen met haar vriend. “In het begin vond ik het vreemd en nieuw. Maar we zijn nu al twee jaar samen en voelen ons zeer op ons gemak. Onze families zijn blij met onze relatie en komen vaak langs. Eerlijk gezegd, ik voel me zo comfortabel dat trouwen eerder een extra hoofdpijn lijkt te zijn. Het lijkt me echt onnodig, vooral tot we kinderen hebben.”
Haar vriend Adam, ook 28, heeft een iets andere mening. “Ik denk niet dat trouwen alleen belangrijk is als we besluiten om kinderen te krijgen. Het zal alleen onze financiën samenbrengen en onze relatie een sociale acceptatie en legitimiteit geven. We weten al dat we onze levens samen willen doorbrengen. Dus waarom niet trouwen?”
Kylie trouwde twee jaar na haar afstuderen met haar studievriend in wat ze beschouwde als de vervulling van een sprookjesromance. Maar haar sprookje begon al snel na de huwelijksreis te ontrafelen. “Het begon met af en toe jaloezie en boos gedrag. Maar al snel voelde het alsof ik met een totaal ander persoon was getrouwd. Van een liefdevolle vriend was hij veranderd in een gewelddadige echtgenoot. De eerste maanden was ik in shock, tot mijn familie mij steunde en zei dat het genoeg was geweest. De scheidingsprocedure is zwaar, maar ik hoop dat het snel voorbij is. Ik kan nu niet eens nadenken over het trouwen met iemand anders.”
Ze legt uit wat haar afschrikt van het huwelijk: “De ‘voor lief genomen’ houding die een vrouw elke dag moet verduren, laat de ware aard zien van de jongen die altijd dichtbij was. Wat heeft het voor zin om je liefde aan de wereld aan te kondigen als het huwelijk alle romantiek wegneemt? Als hij gewoon mijn vriend was gebleven, zou ik er ongeschonden uit zijn gekomen. Nu moet ik het label ‘gescheiden’ voor de rest van mijn leven dragen.”
Ze biedt ook een waarschuwing. “Mijn advies aan iedereen die voor het huwelijk staat, is: haast je niet om de sociale doelen te vervullen. Begrijp waar je aan begint, want het is heel moeilijk om eruit te stappen. Neem de tijd om de persoon te leren kennen in plaats van je te concentreren op een droomhuwelijk. En beseft dat het huwelijk niet alles is; trouw niet omdat het de belofte van een perfect leven lijkt. Dat is het niet. Een relatie moet in staat zijn te overleven zonder met elkaar verbonden te zijn.”
Een alternatief perspectief op de ‘Vertrouw niet op het huwelijk’ trend
Terwijl de scepsis van de ’trouw niet’ groep begrijpelijk is, is het tijd om ook de andere kant van de medaille te overwegen. Abby Kyros en Michael Zubke uit Kansas City gaven een jaar geleden elkaar het jawoord, nadat ze twee jaar hadden gedate. Michael zegt: “Ik wist vanaf het moment dat we begonnen dat zij de juiste was. Dat is alles wat een man hoeft te weten. Mijn vrienden zeiden vaak: ‘Trou niet’, maar dat begreep ik niet. Trouwen was gewoon de kers op de taart en maakt de taart nog beter. Je vindt de vrouw van je dromen en maakt haar jouw voor het leven.”
Hij legt verder uit: “Ik ben bereid de rest van mijn leven te bewijzen dat wij voor elkaar bestemd zijn. Natuurlijk zullen er problemen zijn waar elke gewone echtpaar mee te maken heeft. Maar ik weet dat als we dit al samen hebben doorstaan, we ook die uitdagingen zullen aangaan.”
Op 33-jarige leeftijd beschouwt Piedro uit Boston zichzelf als een expert in daten, gezien de vele vrouwen die zijn leven binnen en buiten zijn gegaan. “Er was een tijd dat ik het huwelijk verouderd en saai vond. Ik was de grootste voorstander van waarom je niet zou moeten trouwen. Maar in de loop der jaren heb ik de schoonheid en noodzaak ervan ingezien. Mijn laatste relatie was met een gescheiden vrouw die zichzelf niet zag hertrouwen. Het eerste wat ze tegen me zei, was: ‘Trou niet en breng het alsjeblieft niet ter sprake. Je verpest ons leven beiden.’
“Hoewel het wat hard en direct was, was dat wat me in het begin tot haar aantrok. Naarmate de relatie vorderde, begon ik echter naar andere dingen te verlangen. Ik keek naar vrienden en hun partners, en hun huwelijken gaven hun relatie een legitimiteit die de mijne nooit zou hebben. Uiteindelijk ging het gewoon om de belofte die je voor de wereld maakt. Een belofte om samen te staan. Papier of ringen zijn slechts symbolen. Maar ze laten iedereen zien dat je één team bent, bereid om alle uitdagingen samen aan te gaan. Ik vertelde haar dat ik dat in mijn leven wilde. Ze verliet me omdat ik een dromer was.”
Is het huwelijk voor de romanticus of de pragmatist? Voor de emancipatie vrouw of de moderne man? Misschien hoeven deze vragen niet te worden beantwoord met een kant-en-klaar antwoord, maar eerder via individuele reflectie. Voor het koppel en de twee mensen daarin. In plaats van een verondersteld eindresultaat zou het een gezamenlijke beslissing moeten zijn. Een beslissing die aantoont dat beide mensen op dezelfde golflengte zitten.