Het verlangen naar een open relatie is tegenwoordig een steeds vaker voorkomend fenomeen. Nu het datingcircuit groter is dan ooit, nemen open relaties toe en zijn ze overal zichtbaar. Veel mensen willen zich niet vastleggen op één partner, omdat ze bereid zijn te verkennen en verschillende ervaringen met unieke individuen op te doen.
Toch betekent dit niet dat toewijding volledig naar de achtergrond verdwijnt. Hoewel het niet de hoofdrol speelt, blijft toewijding in een open relatie in een soort limbo. Respect, zorg en genegenheid blijven bestaan, maar de algemene loyaliteit kan verwateren. Een open relatie is dan ook niet voor iedereen weggelegd.
Een Open Relatie Kan Anders Uitpakken Dan Verwacht
Een partner met wie je een intieme verbinding deelt – zowel emotioneel als fysiek – zonder de beperkende grenzen van monogamie en trouw. In theorie klinkt een open relatie als de ideale manier om het beste van twee werelden te combineren.
Je hebt een romantische partner, maar er zijn geen verplichtingen, geen druk van toewijding. Klinkt als een win-winsituatie, toch? Totdat een van de partners emotioneel investeert en zich territoriaal begint op te stellen over de ander. Dat is het moment waarop problemen zich gaan aandienen.
Dit leerde een jonge vrouw op de harde manier…
Ik Werd Vroeg Volwassen en Wilde Cool Zijn
Toen ik 20 jaar oud was en in een hostel in Pune woonde, dacht ik dat ik de moed, vrijheid en vooruitstrevendheid had om te doen wat me gelukkig maakte en om ‘cool’ te zijn. In de jaren ’70 was het voor een meisje een bron van trots en succes om een MBA aan het Symbiosis Institute na te streven.
Door de moeilijkheden in het leven groeide ik echter snel op. Mijn eerste seksuele ontmoeting vond plaats toen ik 17 was en dat was met een getrouwde man van 35. We hadden herhaaldelijk seks totdat ik besefte dat ik de ‘andere’ vrouw in zijn leven was.
Dat was het moment waarop ik wist dat ik moest veranderen. Naarmate ik ouder werd, dacht ik dat het niet verkeerd zou zijn om een open relatie te hebben. Ik had zoveel van mijn vriendinnen gezien die bedrogen werden dat ik vond dat eerlijkheid over het slapen met iemand anders de beste benadering was, terwijl je ook met één persoon samen bent.
Op die manier zouden we elkaar geen pijn doen. Ik hou niet van drama, dus besloot ik om volledig eerlijk te zijn over mijn gevoelens ten aanzien van open relaties.
Laten We Open en Eerlijk Zijn, Stelde Ik Voor
Ik ontmoette een man op mijn werk en we begonnen te daten. Deze benadering was echter niet populair in mijn kantoor. Een paar dagen later vertelde ik hem dat ik er geen probleem mee had als hij met anderen ging, zolang hij me maar vertelde met wie hij dat deed. Het idee van een open relatie leek me aantrekkelijk.
Ik vertelde hem ook dat hij niet moest verwachten dat ik ‘enkel’ van hem zou zijn in bed. Als seksuele persoon wilde ik ook experimenteren met andere mannen, terwijl ik de zekerheid en het comfort van één man had. We bereikten overeenstemming en begonnen onze relatie met toegang tot elkaars eerlijkheid.
Toen ik mijn vrienden over de regeling vertelde, begrepen ze het nooit en noemden me gek. Iemand vroeg: “Hoe kun je het goed vinden om je man met andere vrouwen te delen? En als hij het goed vindt dat jij met andere mannen slaapt, dan geeft hij je zeker niet om jou!”
Het idee van een open relatie sprak niemand in mijn omgeving aan. Die avond kwam ik thuis en belde ik mijn vriend. Hij nam niet op.
Uren later stuurde hij me een bericht: “Babe, ik had seks met een meisje dat ik in een bar heb ontmoet, wat is er?” Mijn emoties sloegen op hol en ik belde hem, wijdde hem de volle lading van mijn frustratie. Ik was erg van streek omdat ik van een vriend had vernomen dat hij zich niets om mij aantrok.
De enige reden dat ik ooit een open relatie wilde, was om ervoor te zorgen dat ik nooit gekwetst zou worden. Op dat moment voelde de pijn van onverschilligheid veel erger aan dan het vooruitzicht van deze open relatie.
Ik Hou Dit Niet Meer Vol!
Ik belde mijn vriend en vroeg hem om me te ontmoeten. Hij werd boos dat ik kwaad op hem was, terwijl het mijn idee was om hem toe te staan seks te hebben met andere vrouwen. Ik vroeg hem: “Hou je van me? Geven je überhaupt om me?” en hij antwoordde: “Natuurlijk!”
“Waarom houd je me dan niet tegen om met andere mannen te slapen? En waarom kunnen we geen toewijding van elkaar verlangen?” Zodra die woorden uit mijn mond kwamen, realiseerde ik me dat ik spijt had van mijn keuze voor een open relatie.
Ik wilde mezelf beschermen tegen de pijn die elke man me kon toebrengen en kwam erachter dat ik mezelf in deze val had geduwd. Was ik dan echt zo volwassen? Belangrijker nog, had ik ook geen volwassen houding?
“Nou, ik dacht dat we een regeling hadden. Je had geen problemen met mij die met andere mannen sliep en nu ben ik eraan gewend. Als je me vraagt om plotseling monogaam te zijn, kan ik dat niet. Maar als jij wilt stoppen met rondhangen, dan is dat aan jou,” zei hij.
Zoveel ik ook wilde zeggen dat hij moest stoppen, realiseerde ik me dat geen enkele man afstand zou willen doen van de kans om met een vrouw te daten en daarbij ook nog eens de vrijheid te hebben om te zwijgen.
Het Is Nu Te Laat en Het Doet Pijn
Ik wou dat ik niet met mijn vriend had gesproken, die me deed beseffen dat ik een dwaas was om een open relatie te willen. Wat ik echt wilde, was eerlijkheid, en dat had ik ook kunnen krijgen door monogaam te zijn. Eerlijkheid is een van de essentiële elementen van een relatie.
Ik hou van mijn vriend en terwijl ik nu verlang naar een traditionele relatie, suggereert hij dat ik hem kan verlaten als ik niet tevreden ben met de open relatie die ik voorstelde. Ik had ook liever een voorwaarde gesteld toen we gingen daten: dat ik het recht had om exclusiviteit te vragen wanneer ik het juiste moment daarvoor aanvoelde, maar ik vrees dat dit nu te laat is.
Een Open Relatie Kiezen – Do’s en Don’ts
(Verteld aan Ajinkya Sontakke)