Wanneer romantische partnerschappen worden geanalyseerd, zijn de plaatsen van de huwelijksreis, de zevenjaarkriebel, de midlifecrisis, toxiciteit en dysfunctionele relaties de meest besproken thema’s. Echter, te midden van deze discussies gaat een belangrijk fenomeen vaak verloren – zelfgenoegzaamheid binnen een relatie. Dit komt wellicht omdat het minder glamoureus is dan de huwelijksreisperiode of minder verontrustend lijkt dan een giftige of dysfunctionele relatie.
Desondanks verdient dit fenomeen aandacht, omdat zelfgenoegzaamheid in een huwelijk of langdurige relatie uiterst gebruikelijk is en potentieel veel schade kan veroorzaken wanneer het onbeheerd wordt gelaten. Wat het nog verontrustender maakt, is dat zelfgenoegzaam gedrag zich langzaamaan in de dynamiek van een relatie insluipt, waardoor de meeste koppels de vroege waarschuwingssignalen niet tijdig opmerken. Tegen de tijd dat je je realiseert dat er iets mis is, ben je al in een moeizame relatie beland die stukje bij beetje verwelkt.
Om ervoor te zorgen dat dit niet met jouw relatie gebeurt, hebben we gesproken met de counselingpsycholoog (Master in Psychologie en internationaal lid van de American Psychological Association), die al meer dan twintig jaar koppels helpt met hun relatieproblemen. We wilden begrijpen wat zelfgenoegzaamheid in relaties inhoudt en welke rode vlaggen je moet opmerken.
Wat Betekent Zelfgenoegzaamheid In Een Relatie?
Een van de redenen waarom veel koppels dit fenomeen niet herkennen, is omdat ze zelfgenoegzaamheid verwarren met comfortabel zijn in een relatie. Echter, de twee zijn als dag en nacht. Daarom is het begrijpen van de definitie van zelfgenoegzaamheid in een relatie cruciaal om het te kunnen aanpakken.
Kavita legt uit wat zelfgenoegzaamheid in een huwelijk of langdurige relatie betekent: “Zelfgenoegzaamheid in een relatie betekent dat je in een comfortzone terechtkomt door een vals gevoel van veiligheid dat de relatie voor altijd zal duren. In zo’n dynamiek stopt doorgaans één partner met de inspanning om dingen te veranderen of te verbeteren.”
“Zelfgenoegzaamheid wordt gekenmerkt door een giftige comfortzone waarin een partner ofwel vastloopt. Sommige mensen noemen het de automatische piloot in een relatie, maar ik noem het stagnatie waarbij een partner stopt met investeren in de relatie.”
Zelfgenoegzaamheid, zowel in het leven als in relaties, is een ongezonde neiging die verstrekkende gevolgen kan hebben. “Een van de gevolgen van het zelfgenoegzaam worden in een partnerschap is dat na verloop van tijd de andere partner ook loslaat. Nu heb je twee mensen die niet langer vechten voor hun relatie of iets doen om het te laten bloeien.
“Als gevolg hiervan kunnen een of beide partners beginnen te zoeken naar wat er in hun relatie ontbreekt bij anderen, wat kan leiden tot ontrouw. Alternatief kunnen ze de onbevredigende relatie accepteren zoals deze is en kiezen voor lijden in een partnerschap dat hol aanvoelt. Dit kan, na verloop van tijd, een tol eisen op hun mentale en fysieke gezondheid,” voegt Kavita toe.
De effecten van zelfgenoegzaamheid in een huwelijk of relatie kunnen ook andere aspecten van het leven van een koppel beïnvloeden. Je kunt merken dat je moeilijker kunt focussen op je werk en dat je professionele groei eronder lijdt. Als er kinderen betrokken zijn, kan de negativiteit tussen de ouders ook op hen afstralen, waardoor ze angstig of depressief worden. Daarom is het cruciaal om de tekenen van een zelfgenoegzaam huwelijk of relatie tijdig op te merken en te werken aan het corrigeren van de koers voordat de schade te diep is geworteld.
Wat Veroorzaakt Zelfgenoegzaamheid In Relaties?
Relatie zelfgenoegzaamheid is een veelvoorkomend probleem dat zich onopgemerkt kan opdringen, zonder dat een van beide partners het doorheeft wanneer of hoe ze in die zogenaamde comfortzone zijn terechtgekomen, die hen uit elkaar doet drijven. Nu je de betekenis van zelfgenoegzaamheid in een relatie begrijpt, is het van belang om de onderliggende triggers voor dit gevaarlijke patroon te begrijpen, dat je verbinding van binnenuit hol en betekenisloos kan maken.
Kavita legt uit wat zelfgenoegzaamheid in relaties veroorzaakt: “Wanneer je stopt met het creëren van nieuwe verbindingen in een relatie of huwelijk, begint zelfgenoegzaamheid op te komen. Vanuit dit punt wordt de verbinding saai, vervelend, stagnatief en verstikkend. Er is geen hoop om zo’n verbinding te redden, tenzij één partner een vernieuwde inspanning levert om de status quo te doorbreken en de ander positief reageert.”
Zelfgenoegzaamheid plaatst een relatie in een slechte positie, en het ergste is dat je mogelijk niet weet hoe je daar bent beland en wat je kunt doen om terug te komen. Op een gegeven moment, tussen het einde van de huwelijksreisfase en je je comfortabel gaat voelen in je relatie, stop je mogelijk met het waarderen van je partner en begin je ze voor lief te nemen, en vice versa. Voor je het weet, begint de liefde, affectie en alles wat jullie samenbracht te vervagen. Daarom kan gesteld worden dat zelfgenoegzaamheid relaties doodt.
Dit betekent echter niet dat je, zodra je getroffen bent door zelfgenoegzaamheid in een relatie, niet kunt terugbouncen en een liefdevolle, koesterende band met je partner kunt herbouwen. De reis naar het effectief aanpakken van relatie zelfgenoegzaamheid begint met het begrijpen van waar het vandaan komt. Hier zijn enkele veelvoorkomende oorzaken van zelfgenoegzaamheid binnen koppels:
1. Onverschilligheid ten opzichte van je partner
Onverschilligheid in een relatie kan een stille moordenaar zijn die na verloop van tijd zijn tol eist op de verbinding tussen koppels en is een van de belangrijkste triggers van zelfgenoegzaamheid. Deze onverschilligheid zelf kan geworteld zijn in psychologische problemen zoals zelfzuchtige eigenschappen, of kan simpelweg een manifestatie zijn van een onvermogen om de veiligheid en ondersteuning die een partner biedt te waarderen.
Wat de reden ook is, de partner die deze onverschilligheid ontvangt, kan zich hulpeloos voelen. Tenzij de onverschillige partner zich committeert aan enige zelfreflectie, kan deze trigger voor relatie zelfgenoegzaamheid zeker de nekslag betekenen.
2. Te comfortabel zijn
Comfortabel zijn in een relatie is zeker een goed teken – het geeft aan dat je je veilig en rustig voelt bij je partner. Maar wanneer je van comfortabel naar te comfortabel gaat, kan het zijn dat je moet omgaan met zelfgenoegzaamheid in de relatie. Wanneer je te comfortabel wordt, voel je mogelijk niet de behoefte om inspanning te leveren om de relatie te voeden en te koesteren.
Je laat de relatie op de automatische piloot functioneren, zonder zorg, affectie of kwaliteitsvolle tijd erin te investeren. Als dat onbeheerd blijft, kan het je naar een punt brengen waar je samenblijft omdat je niet meer gelukkig bent samen.
3. Wrok kan zelfgenoegzaamheid in relaties veroorzaken
Wanneer er onverwerkte kwesties spelen, krijgt wrok in een relatie grip. Wanneer je je partner begint te wreken, wordt boosheid je voornaamste reactie omdat je niet met hen je kwetsbaardere emoties zoals verdriet, teleurstelling, schuld of pijn wilt delen. Boosheid en wrok belemmeren niet alleen je vermogen om authentiek te zijn in een relatie, maar ook je vermogen om je partner te begrijpen en in te voelen.
Deze onbegrip en deze houding kunnen defensiviteit en ontkenning voeden, waarmee ze triggers voor zelfgenoegzaamheid in een relatie worden. Aangezien wrok ook de effectieve communicatie tussen partners beïnvloedt, kun je merken dat je niet in staat bent om dingen op te helderen. Dit kan een vicieuze cirkel in gang zetten die zelfgenoegzaamheid in de relatie versterkt.
4. Opgeven in de relatie
Dit is een van de meest prominente oorzaken van zelfgenoegzaamheid in relaties. Dit gebeurt typisch wanneer één partner probeert te streven naar een verandering, maar nooit ziet dat deze uitkomt. Mensen kunnen ook opgeven in hun relaties als ze het gevoel hebben dat geen enkele inspanning de status quo zal veranderen. Of wanneer negatieve patronen zoals woede, ruzies of constante kritiek van een partner de bepalende factoren van de relatie worden.
Opgeven in een relatie betekent niet altijd dat het einde van de weg voor een koppel is. Het veroorzaakt echter zeker een verschuiving in de dynamiek van de relatie. Wanneer één of beide partners in een relatie blijven die ze hebben opgegeven, kan dat zelfgenoegzaamheid bevorderen.
9 Tekenen Van Zelfgenoegzaamheid In Een Relatie
Mallory en George zijn al sinds de middelbare school samen. Zoals bij elk ander koppel waren de eerste jaren vol spannende ontdekkingen, en Mallory dacht dat ze niet meer kon wensen. Toen George ten huwelijk vroeg, zei Mallory ‘ja’ zonder de minste aarzeling. Maar enkele jaren in het huwelijk veranderde hun dynamiek onherkenbaar.
George stopte met het nemen van initiatieven in de relatie. Vergeet hun oude rituelen van wekelijkse date-nights en de weekenden samen op de bank of in de bossen, Mallory merkte dat zelfs een gesprek met haar man moeilijk te voeren was.
“Dus, hoe was je werk?” “Goed.” “Wat heb je gedaan?” “Je weet wel, werkdingen.”
Zo ging hun communicatie, en uiteindelijk stierf deze ook. Wanneer een vrouw of man te zelfgenoegzaam is, wordt dit gevoel van detachering een patroon in hun dynamiek. Mallory’s eerste vermoeden was dat haar man misschien op haar gefocust was. Na maandenlang obsessief erover te denken, besefte ze dat dit niet het geval was. Maar wat was het dan? “Zou het kunnen dat George de klassieke tekenen van zelfgenoegzaamheid in het huwelijk vertoonde?” vroeg ze zich af, maar ze kon geen definitief antwoord vinden.
Als je ook iets soortgelijks ervaart, kan het begrijpen van de waarschuwingssignalen van een zelfgenoegzaam huwelijk of relatie het begin zijn van het einde van je problemen. Hier zijn de meest voorkomende negen tekenen van zelfgenoegzaamheid in een relatie:
1. Verveling en onrust
Net zoals zelfgenoegzaamheid in het leven, wordt zelfgenoegzaamheid in relaties ook gekenmerkt door een aanhoudend gevoel van verveling en onrust. “Wanneer er ontevredenheid is, gekoppeld aan een gevoel van onrust, dooft de drang om met je partner te praten, om dingen interessant te maken, en om nieuwe gedachten, ideeën en plannen in te brengen volledig uit. Dat is wanneer de vonk begint te doven.”
“Omdat je je verveelt en onrustig voelt, begrijp je dat er iets ontbreekt in je relatie. Je verlangt misschien zelfs naar wat opwinding, maar je wilt geen moeite doen om die in je huidige relatie te brengen. Als gevolg hiervan zoek je misschien die opwinding buiten je primaire relatie, omdat het werken aan de verbinding met je huidige partner als oninteressant aanvoelt,” zegt Kavita.
Een van de meest duidelijke tekenen van een zelfgenoegzaam huwelijk of relatie is om te leven met een constant gevoel van gebrek aan vervulling, vergezeld van een onwilligheid om maatregelen te nemen om de situatie te verhelpen. Dit heeft onvermijdelijk een negatieve invloed op de verbinding van een koppel, waarbij ze verder uit elkaar drijven. Daarom is het niet overdreven om te zeggen dat zelfgenoegzaamheid relaties doodt.
2. Gebrek aan aandacht voor de partner
Als één partner zelfgenoegzaam is, kan de ander proberen hen uit deze staat van onverschilligheid te duwen door te zeggen dat ze niet liefdevol of attent zijn voor hun behoeften. “De partner aan de ontvangkant kan de ander vertellen dat ze zich niet voldoende uiten of hen niet ondersteunen, zowel emotioneel, fysiek, financieel of op andere manieren.”
“Zelfs wanneer de ene partner de andere uitlegt dat ze niet attent zijn, reageren ze niet op hun behoeften. Als je partner om je deelname aan de relatie vraagt, maar je niet oplet, kun je dit beschouwen als een van de tekenen van een zelfgenoegzaam huwelijk of relatie,” zegt Kavita.
De ware betekenis van zelfgenoegzaamheid in een relatie is geworteld in stagnatie, verwaarlozing en een comfortzone die giftig is geworden. Als je je ooit hebt afgevraagd waarom mannen zelfgenoegzaam worden in een relatie of waarom vrouwen een stap terugdoen in hun inspanningen, heb je je antwoord – een giftig gevoel van comfort is de schuldige. Om een doffe relatie nieuw leven in te blazen, moeten beide partners zich actief inspannen om uit deze staat van stagnatie te komen en nieuwe manieren te vinden om de vonk opnieuw aan te wakkeren.
3. Passief worden in de relatie
Na verloop van tijd begon Mallory het gevoel te hebben dat zij de enige was die moeite deed om de relatie in stand te houden en nieuw leven in te blazen. Ze plande zondagse brunches in George’s favoriete café, bood hem een massage aan of liet hem kleine liefdesbriefjes achter. Ondanks al haar inspanningen leek het erop dat George gewoon niet bereid was om haar halverwege te ontmoeten.
“Mijn man is te zelfgenoegzaam, en het lijkt erop dat de verantwoordelijkheid voor het in leven houden van dit huwelijk volledig op mijn schouders rust. Ik vraag me af of het de moeite waard is,” vertelde ze haar zus na weer een mislukte poging om George bij de relatie te betrekken.
Kavita erkent dat dit niet ongebruikelijk is wanneer een stel worstelt met zelfgenoegzaam gedrag. “Zelfgenoegzaamheid in een relatie vestigt zich wanneer minstens één partner niet meer aanwezig is in de verbinding. Als gevolg hiervan kan de andere beginnen te voelen alsof ze in een relatie of huwelijk zitten en toch nog alleen zijn,” voegt ze eraan toe.
4. Voortdurende kritiek
Vaak, wanneer Mallory een lief gebaar voor George maakte, raakte hij geïrriteerd in plaats van blij. Op een gegeven moment zei hij tegen haar: “Als je echt iets aardigs voor me wilt doen, laat me dan gewoon met rust.” Ook al kon hij niet precies vaststellen waarom hij zich disconnected voelde van de vrouw waar hij ooit zo dol op was, George gaf wel toe zich in de relatie saai te voelen. Voor hem waren Mallory’s pogingen om de boel te verbeteren slechts een herinnering aan de situatie van de relatie.
Voortdurende kritiek van een partner en het uiten van frustratie zijn tekenen van zelfgenoegzaamheid in een relatie. “Wanneer de ene partner probeert om dingen beter te maken, wordt dit geconfronteerd met kritiek. Als de partner zegt dat ze hunkeren naar affectie of tijd willen doorbrengen met hun significante ander, worden ze gekritiseerd.”
“De typische reactie is: ‘Je bent nooit gelukkig of tevreden. Ik vraag nooit iets van je. Ik heb geen verwachtingen van je. Waarom heb jij dat wel?’ Wanneer alle verzoeken om affectie en aandacht worden beantwoord met kritiek, betekent dit dat zelfgenoegzaamheid zich stevig heeft gevestigd in de relatie,” legt Kavita uit.
5. Teleurstelling is een teken van zelfgenoegzaamheid in een relatie
“Wanneer de pogingen van de ene partner om een nieuwe verbinding binnen de relatie te creëren worden begroet met een gebrek aan interesse en kritiek, leidt dit tot pijn, verdriet, woede en teleurstelling. Er is ook een intense frustratie over het feit dat dingen niet veranderen,” zegt Kavita.
Mallory bleef jarenlang proberen om dingen beter te maken, maar tevergeefs. Langzaamaan verschoof haar houding van een wanhopige poging om de verbinding met George te herstellen naar irritatie en frustratie. Nu, wanneer George haar met onverschilligheid behandelde, reageerde zij met gebrek aan interesse en minachting.
Wanneer een vriendin of vriend zelfgenoegzaam is in een relatie, duurt het niet lang voordat hun partner op hetzelfde niveau begint te reageren. In feite, als gevolg van de wrok over onvervulde behoeften en ongelijke inspanningen, kunnen ze zelfs reageren met grotere zelfgenoegzaamheid, waardoor de relatie verder verslechtert.
6. Zich neerleggen bij de status quo
“Wanneer één partner het gevoel heeft dat ze de enige zijn die inspanningen levert zonder enige verandering te zien, dooft de strijd binnen hen ook. Ze realiseren zich dat hun inspanningen geen verschil maken en ze neigen ernaar om zich neer te leggen bij de status quo,” zegt Kavita.
De wens om zaken te bespreken en het initiatief om de relatie te redden sterft omdat de partner die probeert de zelfgenoegzaamheid aan te pakken, weet dat er niets zal veranderen. De acceptatie van een doffe relatie, zonder hoop dat er beterschap komt, kan maken dat beide partners emotioneel op afstand raken.
“Je ziet misschien geen voordeel in het praten met je partner omdat je weet dat al je inspanningen worden beantwoord met dezelfde onverschilligheid, en je alleen maar opnieuw in een cyclus van woede, pijn en teleurstelling zult belanden. Dus stop je met vechten voor de relatie en accepteer je hoe het is,” voegt ze eraan toe.
7. Verwaarlozing van zelfzorg en welzijn
“Het gebrek aan interesse van een partner kan een tol eisen op het mentale welzijn van de ander. Als je je niet gewenst voelt door je partner, laat je jezelf mogelijk gewoon gaan. Je besteedt geen aandacht aan je fysieke verschijning en welzijn. De kleine dingen, zoals jezelf verzorgen of gezond eten en sporten, beginnen zinloos te lijken.
“Evenzo kan de partner die verwaarloosd wordt emotioneel droog worden. Ze kunnen in een depressieve toestand of constante angst terechtkomen. Ze beginnen zich onaantrekkelijk te voelen omdat hun partner hen niet aantrekkelijk vindt,” zegt Kavita.
Wanneer je je somber voelt in een relatie, is het slechts een kwestie van tijd voordat dit gevoel doorwerkt in andere aspecten van het leven, wat je gevoel van eigenwaarde beïnvloedt en je verlangen om goed te voelen of er goed uit te zien vermindert. Aangetaste eigenwaarde kan op zijn beurt de zelfgenoegzaamheid in de relatie verder aanwakkeren, waardoor je in een vicieuze cirkel komt.
8. Vermindering van seksuele verlangens
Mallory kan zich het laatste moment dat ze intiem was met George niet herinneren. Ze voelt ook geen verlangen meer. Ze geeft de voorkeur aan zichzelf te bevredigen om haar seksuele verlangens te stillen, maar zelfs de gedachte aan seksualiteit met haar man heeft haar ondertussen afgeschrikt.
Kavita zegt dat dit te verwachten is wanneer er zelfgenoegzaamheid in huwelijken of relaties heerst. “Zodra de verbinding verzwakt door het gebrek aan interesse en aandacht, constante kritiek, en het gevoel alleen te zijn in de relatie, vermindert ook de lust om seksueel betrokken te zijn bij je partner.
“Een van de tekenen van een zelfgenoegzaam huwelijk is dat partners vreemden voor elkaar worden. Ze gaan van een koppel naar huisgenoten. Aangezien er geen aantrekkingskracht is, duiken seksuele verlangens na verloop van tijd automatisch naar beneden,” legt ze uit.
Wanneer de andere elementen in de relatie al ontbreken en seksualiteit ook uit de vergelijking wordt gehaald, kan het steeds moeilijker worden om terug te bouncen en een gezonde koppeldynamiek op te bouwen. Dat is wanneer zelfgenoegzaamheid relaties kan doden, of op zijn minst dat potentieel heeft.
9. Fantaseren over andere mensen
“Wanneer de primaire relatie hol aanvoelt, kun je beginnen te fantaseren over iemand anders – een buur, een collega, een ex of een vriend. Als je partner niet voldoet aan je emotionele behoeften, kun je je gaan fixeren op hoe het zou zijn om met iemand te zijn die vriendelijk en meelevend is. Dit is een van de meest zorgwekkende tekenen van een zelfgenoegzaam huwelijk of relatie,” zegt Kavita.
De fantasie kan je gedachten zo domineren dat je wilt zien hoe het zou zijn om het in het echte leven te beleven. In dergelijke omstandigheden kun je toegeven aan de drang om een buitenechtelijke verbinding aan te gaan, terwijl je getrouwd bent of in een toegewijde relatie bent, of je relatie met een collega of vriend naar een hoger niveau tillen. “Je zoekt in wezen naar wat ontbreekt in je primaire relatie via een buitenrelatie,” voegt ze eraan toe.
6 Manieren Om Zelfgenoegzaamheid In Een Relatie Te Voorkomen
Wanneer koppels met zelfgenoegzaamheid in een relatie worden geconfronteerd, zien ze vaak beperkte mogelijkheden om terug te keren naar een gezonde dynamiek. Ze kunnen zich neerleggen bij hun lot en ervoor kiezen om in een stagnante, onbevredigende relatie te blijven, verlichting zoeken in een buitenechtelijke affaire of ervoor kiezen om zich uit zo’n verbinding terug te trekken. Er is echter ook een andere, zij het moeilijkere, optie om dit complexe relatiefenomeen het hoofd te bieden.
Dat is werken aan de relatie en deze herstellen naar zijn oorspronkelijke gezondheid. Alleen omdat je in eerste instantie zelfgenoegzaamheid in een relatie niet hebt kunnen voorkomen, betekent niet dat je er niet effectief mee om kunt gaan. Dit vereist echter constante en oprechte inspanning van beide partners.
“Om zelfgenoegzaamheid in een relatie aan te pakken, moeten beide partners manieren vinden om hun band opnieuw te definiëren terwijl ze blijven groeien en evolueren, en ook nieuwe verbindingen creëren binnen die bestaande band, zodat stagnatie geen kans krijgt,” adviseert Kavita. Maar wat betekent het precies om een band opnieuw te definiëren en nieuwe verbindingen te creëren? We vertellen je hier, met deze 6 door experts ondersteunde manieren om zelfgenoegzaamheid in een relatie te voorkomen:
1. Verander je kijk op je relatie
Aangezien je nu begrijpt hoe zelfgenoegzaamheid relaties verwoest, ben je misschien wanhopig om deze neiging uit jouw dynamiek met je partner te verwijderen. Maar de vraag blijft: hoe? De eerste stap om zelfgenoegzaamheid in een relatie aan te pakken, is stoppen met negatieve zelfpraat. Beledig jezelf of je relatie of je waarde als partner niet.
Om je verbinding met je partner opnieuw te versterken, moet je je kijk op jouw relatie veranderen. Behandel het niet als een last, maar zie de tegenslag van zelfgenoegzaamheid als een moeilijke periode die jij en je partner samen kunnen doorstaan. Jouw gedachten hebben invloed op jouw handelen, dus begin met het veranderen van jouw denkwijze.
2. Maak kleine inspanningen belangrijk
Je bent misschien bereid om alles te doen wat nodig is om relatie zelfgenoegzaamheid aan te pakken; echter, verandering bewerkstelligen is niet altijd gehecht aan levensveranderende beslissingen en een totale ommekeer. Consistent kleine inspanningen leveren, ongeacht hoe klein of schijnbaar onbeduidend, is wat uiteindelijk tot grote resultaten leidt.
In plaats van je partner de maan en de sterren te beloven, begin misschien met het waarderen van je partner, waardering tonen voor de kleine dingen die zij voor jou en de relatie doen, en oprechte, hartelijke complimenten geven. Dit kan een groot verschil maken in de manier waarop beide partners zich gezien en gehoord voelen, wat op zijn beurt kan helpen om de neiging tot zelfgenoegzaamheid te verminderen.
3. Neem kwaliteitstijd om zelfgenoegzaamheid in een relatie te behandelen
Verveling, het voor elkaar als vanzelfsprekend beschouwen, onverschilligheid – veel van de onderliggende oorzaken voor relatie zelfgenoegzaamheid ontstaan doordat er onvoldoende inspanning wordt geleverd om in sync te blijven met je partner. Kwaliteitstijd voor elkaar creëren kan helpen om opnieuw verbinding te maken en al deze kleine irritaties die je en je partner langzaam maar zeker uit elkaar drijven te verwijderen.
Om zelfgenoegzaamheid in een relatie te voorkomen dat dit effect heeft op jouw band, is het van vitaal belang dat jij en je partner regelmatig date-nights inplannen om de verloren vonk opnieuw te leven en ook elke dag tijd voor elkaar vrijmaken om elkaar te verbinden en over van alles en nog wat te praten. Dit kan in de vorm van wandelingen zijn, kussengepraat, of ervoor zorgen dat je tenminste één maaltijd zonder gadgets deelt, waarbij de focus op het gesprek ligt.
4. Cultiveer een gentiele nieuwsgierigheid naar je partner
Vergeet niet die vroege dagen van jouw relatie waarin je gefascineerd en nieuwsgierig was naar je partner en moeite deed om hen beter te leren kennen? Die nieuwsgierigheid weer terugbrengen is een van de beste manieren om zelfgenoegzaamheid in een relatie aan te pakken. Naarmate je je meer op je gemak gaat voelen in de relatie, is het natuurlijk om te denken dat je je partner van binnen en van buiten kent en er niets nieuws meer te ontdekken valt.
Echter, niets kan verder van de waarheid zijn. Je kunt nooit iemand voor 100% kennen, en naarmate mensen groeien en evolueren, komen er nieuwe facetten van hun persoonlijkheid aan het licht. Daarom is het een goed idee om je partner beter te leren kennen dan je al doet. Maak gebruik van de kwaliteitstijd die jullie voor elkaar hebben besloten om de liefde ervoor in de relatie opnieuw te ontdekken.
5. Fysieke intimiteit kan zelfgenoegzaamheid in de relatie tegengaan
Fysieke intimiteit is een van de eerste slachtoffers van zelfgenoegzaamheid in een relatie, maar ook een van de beste manieren om uit de cyclus van zelfgenoegzaamheid te breken. Seks is niet alleen een primaire behoefte, maar ook een manier om de emotionele verbinding tussen twee mensen te bevestigen. De feel-good hormonen die na een orgasme worden vrijgegeven, zorgen ervoor dat je je meer verbonden en dichter bij je partner voelt.
Daarom is het essentieel om je seksleven nieuw leven in te blazen als je zelfgenoegzaamheid in een relatie wilt aanpakken. Als je al lange tijd in een seksloze relatie zit, wees dan niet bang om in het begin wat initiatie te tonen als dat is wat je nodig hebt om opnieuw verbinding te maken. Maar zorg er ook voor dat je de speelsheid en het flirten weer in jullie dynamiek brengt. Het zijn deze kleine dingen die de verlangens aanwakkeren en de seksuele intimiteit opwindend maken in plaats van een klus op een to-do-lijst.
6. Stel relatie doelen om in de juiste richting te blijven bewegen
Wanneer de realisatie dat je zelfgenoegzaam bent in een relatie je voor het eerst overvalt, kunnen jij en je partner oprechte inspanningen leveren en alles op alles zetten om de schade ongedaan te maken. Maar zodra dingen weer beter beginnen te worden, is het gemakkelijk om in oude patronen terug te vallen. Voor je het weet, heb je opnieuw te maken met het monster van relatie zelfgenoegzaamheid.
Het stellen van doelen kan helpen om te voorkomen dat je in deze cyclus verstrikt raakt. Het hebben van duidelijk gedefinieerde doelen – of dat nu sparen voor een jaarlijkse vakantie is of elkaar meer aanspreken en affectie tonen – is een geweldige manier om verantwoording af te leggen en ervoor te zorgen dat jullie relatie in de gewenste richting beweegt.