Het is nu 32 jaar geleden dat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) homoseksualiteit heeft gedeclasseerd als een geestelijke aandoening. 32 jaar. Dat is mijn leeftijd. Ik ben geboren in deze wrede realiteit dat ik, als queer persoon, niet langer formeel als geestelijk ziek word beschouwd vanwege mijn seksualiteit. Dank u, wereldleiders? Maar er is meer. Drie jaar geleden heeft de WHO eindelijk erkend dat transgender-zijn niet langer als een geestelijke aandoening moet worden geclassificeerd. 3 jaar. Laten we ons allemaal gelukkig voelen op IDAHOBIT (Internationale Dag Tegen Homofobie, Bifobie, Interseksisme en Transfobie)!
We kunnen niet onder de invloed van de langdurige schaduwen van queerfobische ‘diagnoses’ en de heersende sociaal-culturele en medische stigma’s uitkomen, die de perceptie, rechten en dagelijkse veiligheid van mijn gemeenschap hebben beïnvloed. Deze statistieken vormen een van de belangrijkste redenen waarom ik, net als velen uit de LGBTQIA+ gemeenschap, er van overtuigd ben dat queerfobie van binnenuit komt.
Waarom Queerfobie Schadelijk Is
Wij zijn allemaal producten van een systeem dat queerfobie mogelijk maakt en voedt. Voor veel mensen binnen de gemeenschap betekent dit dat ze eerst worstelen met geïnternaliseerde homofobie, bifobie en transfobie, voordat ze volledig in contact komen met hun seksualiteit of genderidentiteit.
Tegen de populaire overtuiging in, zijn onze identiteiten niet complex. Biseksueel zijn zou idealiter zo eenvoudig moeten zijn als heteroseksueel zijn, en trans zijn zou idealiter zo eenvoudig moeten zijn als cis zijn. Maar dat is niet het geval vanwege de marginalisatie, onzichtbaarheid, stigmatisering, fetishisering, bedreiging, discriminatie en criminalisering door een cis-heteronormatieve samenleving.
Wanneer je tegen een queer persoon zegt dat hij of zij problemen heeft vanwege de queer identiteit, vergeet je dat deze strijd voortkomt uit wijdverspreide queerfobie – niet uit onze identiteiten. Iedereen kan het moeilijk hebben als de samenleving opzettelijk tegen hen is ontworpen. Ook binnen de gemeenschap hebben cis-queer mensen nog veel te leren over hoe ze bondgenoten kunnen zijn van trans-, niet-binaire (enby) en intersekse personen.
Dit is waarom dagen zoals de Internationale Dag Tegen Homofobie, Bifobie, Interseksisme en Transfobie van groot belang zijn, zodat we de verschillende vormen van queerfobie, zowel binnen als buiten de gemeenschap, herinneren.
Gelijke Rechten om te Trouwen en Houd van
Volgens de laatste gegevens zijn er slechts 31 landen (mogelijk zijn de cijfers sinds deze publicatie veranderd) waar het homohuwelijk legaal is. Ter context: er zijn ongeveer 200 landen wereldwijd. Bovendien zijn deze 31 landen niet immuun voor queerfobie.
Een cis-hetero vriend was onlangs geschokt door dat aantal en zei: “Hoe ga je om met het feit dat je niet kunt trouwen met degene van wie je houdt? Vergeet huwelijk. Zelfs niet kunnen praten over je romantische interesses of verliefdheden zonder angst – ik heb geen idee hoe dat voelt. Ik kan me niet voorstellen zo beperkt te zijn, niet alleen sociaal maar ook wettelijk. Dit, samen met het omgaan met homofobie, moet hartverscheurend en enorm stressvol zijn.”
Inderdaad. Ondertussen hebben cis-hetero mensen moeite om genderneutrale taal te gebruiken op thuis- en werkplekken. En ze hebben hun genderbinaire voorkeur (mannen en vrouwen! Mannen en vrouwen!) zo hard nodig als zuurstof. Hoe gemakkelijk categoriseren zij algemene menselijke ervaringen als gendergebonden ervaringen, en hoe gemakkelijk vergeten zij het grote aantal gendernon-conformerende (GNC), enby en gender-variant personen.
Dus, op deze Internationale Dag Tegen Homofobie, Transfobie en Bifobie, laten we het hebben over de grote queerfobische olifant in de kamer. Hier zijn naar mijn mening tien manieren waarop queerfobie vanuit onze eigen huizen komt. (Trigger waarschuwing: vermelding van fysieke en seksuele geweldpleging tegen queer personen, voorbeelden van queerfobie, vermelding van zelfmoorden)
1. Gedwongen huwelijken
Een vrouwelijke biseksuele vriendin vertelde me ooit: “Ik weet dat ik me meer aangetrokken voel tot vrouwen en met een vrouw wil zijn, maar ik weet dat ik uiteindelijk met een man zal trouwen om mijn gezin gelukkig te maken. Ik wil hun respect niet verliezen, dus ik zal ze nooit vertellen over mijn seksualiteit. Ik heb hen nodig om mij te blijven liefhebben.” Een andere vriend met homofobe ouders werd door zijn eigen familie in elkaar geslagen en naar de gevangenis gestuurd onder het voorwendsel dat hij uit hun huis had gestolen nadat zij erachter kwamen dat de reden dat hij niet met een vrouw wilde trouwen was dat hij homoseksueel was.
Een andere mannelijke vriend is een maand voor zijn huwelijk van huis weggerend, nadat hij jaren had geprobeerd zijn familie te overtuigen om hem niet met een vrouw te laten trouwen. Een vrouw werd gedwongen om te trouwen en ondergaat nu regelmatig echtelijke verkrachting door haar echtgenoot, omdat zou je zo’n ‘seks’ consensueel noemen?
Cis-hetero familieleden zijn bruut als het gaat om het vervullen van hun eigen dromen door middel van hun kinderen. Ze bereiden ons voor op het huwelijk met het ‘tegendeel’ geslacht. Hoeveel van ons moesten verhalen horen over hoe we op een bepaalde leeftijd aan een man zouden worden uitgehuwelijkt, en hoeveel jongens werden opgevoed in de overtuiging dat ze goede echtgenoten voor hun vrouwen moesten zijn?
Is er ooit een kindertijd geweest waarin ouders genderneutrale taal gebruikten als het ging om de toekomstige partners van hun kinderen? Nee. Deze veronderstelling van standaard heteroseksualiteit is heteronormativiteit. Het is giftig en het is aanwezig in praktisch elke familie in verschillende graden. We krijgen niet de kans om te trouwen met de mensen van wie we houden omdat onze huwelijken niet door de wet worden erkend; in plaats daarvan worden we gedwongen tot ongeïnteresseerde huwelijken voor de ‘eer’ van onze families.
2. Spot, veroordeling, stilte
Wie is de vrouw in de relatie? Wie is de man? Hoe hebben jullie seks? Dat is geen echte seks. Alleen penis-in-vagina seks is echte seks. Hoe krijgen jullie kinderen? Je voelt je tot haar aangetrokken omdat ze op een man lijkt. Kijk eens, ze houden elkaars hand vast, hoe gay. (Ja, het is gay, cis-hetero vergeten dat we ‘van’ gay zijn). Wat voor geslachtsdelen heb je? Wanneer ga je jouw operatie ondergaan?
Ik ben biseksueel en heb gehoord dat mensen biseksuelen vragen om een kant te kiezen, alsof gender een tweesporenweg is. We worden asociaal, verward, onbetrouwbaar en ontrouw genoemd. Sommige mensen wijzen biseksuelen als partners af omdat ze denken dat we hen zullen bedriegen. Dank u, ongevoelige mediarepresentatie, voor het versterken van dat stereotype. Dit alles is onwaar en vormt de basis van bifobie.
Queerfobische spot komt ook vaak uit onze families. In feite is de eerste plaats waar de meeste queer mensen bespot worden, hun gezin en hun anti-homo ouders. Zij bespotten queer mensen omdat zij hun eigen genderbias nog niet hebben afgeleerd. Ze beschouwen queerness als een bedreiging voor de fundamenten van hun cis-heteropatriarchale samenleving. Ze geven ons de stille behandeling om hun teleurstelling of afkeer aan te geven, zonder zich te realiseren dat het wij zijn die teleurgesteld zijn in hen.
Bovendien heeft de hele media- en filmgeschiedenis ons altijd als het doelwit van hun slechte grappen gebruikt. Kijk naar de documentaire Disclosure (2020) op Netflix om je ogen te openen voor de vele manieren waarop trans mensen verkeerd zijn weergegeven en bespot op het scherm sinds het ontstaan van de filmindustrie. Deze dehumanisering ontnemt queer mensen hun waardigheid en kan uiteindelijk dodelijk zijn.
3. Geweld tegen queer jongeren
Tijdens de lockdown stegen de gevallen van huiselijk geweld wereldwijd. Elke kans op geweld thuis zou escaleren wanneer de daders constant thuis waren met een gemarginaliseerd persoon. En zo was het ook met queer mensen. Tijdens de pandemie heb ik persoonlijk gesproken met en geld ingezameld voor talloze queer mensen (homo’s, lesbiennes, non-binaire, transpersonen) die dagelijks emotioneel, verbaal of fysiek werden mishandeld in hun woningen — alleen maar om wie ze zijn.
Veel dagen tijdens de lockdown brak mijn hart toen het nieuws van weer een meer queer persoon die werd weggegooid of geconfronteerd met geweld via Instagram-berichten en verhalen kwam. “Doneer alsjeblieft geld aan mij zodat ik uit mijn gewelddadige huis kan verhuizen”, “Ik moet een baan zoeken vanuit een veilige plek waar ik niet de hele tijd misbruikt word, heeft iemand een veilige ruimte die ik een maand kan gebruiken?”, “Ik heb geld nodig voor de geestelijke gezondheidszorg die ik wanhopig nodig heb, mijn familie steunt me niet en geeft niet om me, help me alsjeblieft.”
In 2021 werden 375 trans- en GNC-mensen gedood volgens dit rapport. Dit zijn slechts de geregistreerde gevallen. “Deze cijfers zijn slechts een klein inzicht in de werkelijkheid”, zeggen de auteurs van het rapport. “In de meeste landen worden gegevens niet systematisch verzameld. De meeste gevallen blijven ongerapporteerd en als ze dat wel doen, krijgen ze zeer weinig aandacht.”
Daarnaast weten we dat 15 Amerikaanse staten onlangs beperkingen hebben opgelegd aan jongeren die geslachtsbevestigende gezondheidszorg zoeken. Als dat nog niet erg genoeg is, zullen deze wetgeving volgens een rapport artsen toestaan om intersekse-genitale verminkingen uit te voeren op intersekse zuigelingen. Deze zijn bedoeld om hen in te passen in de categorieën man en vrouw — lang voordat ze oud genoeg zijn om enige vorm van genderidentiteit te uiten.
Volgens een artikel kunnen intersekse-operaties — de meeste worden uitgevoerd wanneer kinderen onder de 2 jaar zijn — leiden tot levenslange schade en resulteren in littekens, chronische pijn, chronische incontinentie, verlies van seksuele gewaarwording, sterilisatie, onjuiste geslachtsclassificatie, en mentale en emotionele schade. Zie je hoe onze queerfobie een verstrekkende impact heeft op de gezondheid, veiligheid en autonomie van kinderen, tieners en volwassenen?
4. Cis-mensen genderen als hun leven ervan afhangt
Probeer een cis persoon te genderen. Doe het opnieuw en opnieuw. Heb je gezien hoe ze reageren? Niet goed. Maar cis-mensen genderen vaak trans-, enby- en GNC-mensen verkeerd. Sommigen doen het opzettelijk. Of voor ‘de lol’ zoals veel beruchte stand-up ‘komieken’. Of omdat “het te moeilijk is” om iemands geslacht te respecteren. Ze hebben geen probleem met het genderen van elk klein object om hen heen, maar als het gaat om een volwaardig mens die hen iets vertelt over zijn of haar genderidentiteit en voornaamwoorden, dan is het ineens stil en lijken ze verward.
Ik begrijp dat er tijd nodig is om gendernormen af te leren, maar wat ik niet begrijp is de weigering om dit te doen omdat het ‘onhandig’ voor je is. Leren om wederzijds respect te tonen zou toch een vanzelfsprekendheid moeten zijn? Volgens The Trevor Project, proberen transgender en non-binaire jongeren die aangeven dat hun voornaamwoorden door iedereen in hun leven gerespecteerd worden, zelfmoord te plegen op de helft van het percentage van degenen die dat niet hebben.
Misschien moet je op deze Internationale Dag Tegen Homofobie, Transfobie en Bifobie het probleem van misgendering onder de aandacht brengen. Corrigeer degenen die hun familieleden, collega’s of vrienden misgenderen. Steun gender-variant en trans personen, zelfs wanneer zij niet in jouw omgeving zijn.
5. Afstandelijke ‘bondgenootschap’
We vinden vaak familieleden en vrienden die zichzelf als bondgenoten verklaren. Het is immers een van de favoriete bezigheden voor veel cis-hetero’s. Het zorgt ervoor dat ze alle voordelen van het ‘goede werk’ ontvangen zonder de verantwoordelijkheid van voortdurende groei en gedragcorrectie. In dergelijke gevallen doen ze alsof ze ondersteunend zijn terwijl ze de partner van hun queer familielid negeren.
Ze kunnen een verhaal delen over ‘trans levens doen ertoe’, maar vragen niet naar hun eigen non-binaire broertje of zusje. Ze zullen niet vragen of hun collega’s respect hebben voor hun identiteit en of er iets is waarmee ze emotionele steun kunnen gebruiken. Veel queer mensen voelen zich, kortom, niet gezien, gesteund of vastgehouden door hun families. Deze verwaarlozing heeft invloed op hun liefde voor de familie en hun geestelijke gezondheid lijdt eronder.
6. Geen interesse in zelfeducatie
Ik heb cis-hetero vrienden uit mijn leven moeten snijden toen mijn eenvoudige verzoek dat ze zichzelf over mijn identiteit en de gemeenschap zouden onderwijzen jarenlang niet serieus werd genomen. De meeste van mijn queer vrienden hebben soortgelijke verliezen ervaren wanneer ze het zat waren dat hun vrienden hun worstelingen (die voortvloeien uit queerfobie) afwezig of onverschillig waren, of wanneer ze niet deelnamen aan of niet begrepen wat hun unieke vreugde met zich meebracht.
Terwijl wij hebben geleerd om met homofobie om te gaan, konden onze vrienden en familie zich niet eens de moeite nemen om te leren wat homofobie is en hoe het als sociale norm wijdverbreid is. Er is geen verantwoordelijkheid of een wil om te leren en te verbeteren.
Het ergste is dat veel cis-hetero’s op queer mensen afhankelijk zijn om hen te onderwijzen. Ze begrijpen niet dat hun vragen ons herinneren aan onze discriminatie. Hun vragen zijn soms niet respectvol, zoals wanneer ze ons vragen hoe we seks hebben of over de geslachtsdelen van een transpersoon. Hun vragen zijn eindeloos en wij kunnen niet degene zijn die telkens weer de emotionele arbeid levert om cis-hetero’s in staat te stellen ons goed te respecteren.
Hun vragen herinneren ons eraan dat we voor hen nog steeds vreemde wezens zijn die geanalyseerd, verwerkt en begrepen moeten worden, in plaats van gewone mensen die simpelweg verliefd zijn op een geslacht anders dan het hunne of ons gender anders ervaren dan zij. Cis-hetero’s compliceren vaak onze seksualiteit en genderidentiteit terwijl dat duidelijk niet nodig is.
7. Alles is gendergebonden
Wanneer cis-hetero’s ons en ons gedrag veroordelen en zeggen: “Laat kinderen gewoon kinderen zijn”, zeg ik hetzelfde tegen hen. Ja, precies, laat kinderen gewoon kinderen zijn. Laat hen spelen met de speelgoed van hun keuze. Laat hen houden van de kleuren of kleren die ze willen dragen en stop met het opleggen van jouw gendernormen over hen. Stop met het vertellen aan een klein meisje dat ze op een dag een vriendje of echtgenoot zal hebben. Stop met het dwingen van IEDER seksualiteit of genderrol aan kinderen. Het is schokkend dat veel mensen in onze opgeleide families en vrienden kringen deze dingen blijven doen.
Het gebruik van genderneutrale woorden zou de norm moeten zijn. “Eén dag kun je kiezen om een partner te hebben. Ze moeten vriendelijk tegen je zijn en je liefhebben om wie je bent.” Simpel, toch? Het vertelt het kind vanaf het begin dat ze vrij zijn om te verkennen wie ze zijn en dat jij een bondgenoot en een veilige ruimte bent.
Volgens het Nationale Onderzoek van The Trevor Project in 2022 over de geestelijke gezondheid van LGBTQ-jongeren, heeft 45% van de 34.000 LGBTQ-jongeren (van 13 tot 24 jaar) in de Verenigde Staten afgelopen jaar serieus overwogen om zelfmoord te plegen. Minder dan 1 op de 3 transgender en non-binaire jongeren vond hun huis een gender-bevestigende omgeving. Omgaan met homofobie en transfobie wordt een normaal onderdeel van het leven voor veel kinderen, vooral wanneer het hun eigen huizen zijn die het meest onveilig zijn.
8. Verberg de queer
Vergeet trots, veel families zijn ronduit beschaamd over hun queer kinderen vanwege hun gender- of seksuele identiteit. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze zich verontschuldigen voor de aanwezigheid van hun kind tegenover andere mensen. Hun zorg is het comfort van de ander, niet dat van hun eigen kind. Als een kind zich zichtbaar gender non-conform wil presenteren, neemt de schaamte van de familie toe en neemt ook het trauma toe dat dit kind ondergaat.
We leren van jongs af aan hoe om te gaan met homofobie en transfobie en leren dat we ons mooie queer zelf moeten verbergen om geliefd en gerespecteerd te worden. Dit bevordert interne trans- en homofobie. Families zouden ons moeten leren onszelf volledig te lief te hebben; in plaats daarvan leren we onze kernidentiteiten te censureren en onszelf uit te putten om hen gelukkig te maken.
9. Conversie ‘therapie’
Conversietherapie betreft elke praktijk die erop gericht is om de queer persoon cis-hetero te maken. Met andere woorden, ‘omzetten’ van een lesbienne naar een heteroseksuele vrouw, of een transvrouw naar een cis-man. Kortom, ze doen wat onnatuurlijk en onmenselijk is.
Veel ouders en families dwingen hun kinderen om een genezer, een priester, een exorcist of een onethische therapeut te bezoeken die hun queer zijn kan ‘genezen’. In de ergste gevallen wordt een kind voor ‘corrigerende’ verkrachtingen gestuurd, waarbij ze met toestemming van de familie door iemand worden verkracht wiens gender de familie geschikter vindt voor hun kind. Het spreekt voor zich dat deze praktijken een ernstige indruk achterlaten op de geestelijke gezondheid en het zelfbeeld van een persoon. India heeft drie maanden geleden in februari 2022 conversietherapie verboden. Het heeft ons DIE tijd gekost.
10. De “Wees positief!” parochie
Ik ben verteld dat ik queerfobie moet negeren en gewoon “van het leven moet genieten” en “positief moet zijn”. Ik zou dat graag doen, als je dat maar kunt zeggen tegen de werkgever die me heeft afgewezen vanwege mijn queer zijn. Of tegen de verhuurder die weigert mijn transvriendin een huis te geven vanwege haar genderidentiteit. Of tegen de familie van mijn enby-vriend die hen constant misgenderen en traumatiseren.
Je bent queerfobisch als je denkt dat systemische queerfobie eenvoudig kan worden genegeerd. Onderzoek je privileges. Doe de verdraaide arbeid om een echte bondgenoot te zijn.
Slotopmerkingen
Deze redenen maken ’thuis’ een beladen begrip voor veel queer mensen, waardoor we een thuishaven vinden in onze gekozen families. Ik hoop dat je, op deze Internationale Dag Tegen Homofobie, Transfobie, Bifobie en Interfobie, deze punten bekijkt en nadenkt over welke bijgedragen hebben aan deze problemen. Of het nu expliciet of subtiel is, via jouw woorden, gedrag, beleid, werkplek, relaties en overtuigingen. Laten we ’thuis’ een veilige ruimte voor ons allemaal maken.
*queerfobie: dit woord zal in de blog worden gebruikt om alle vormen van discriminatie waarvoor queer mensen staan – homofobie, bifobie, transfobie, interfoob- etc. te omvatten.