Abortuswetten in India: Onze Experts Geven U Alle Informatie

Het is inmiddels 50 jaar geleden dat de Wet op de Medische Afbreking van de Zwangerschap, oftewel de MTP-wet, werd aangenomen in 1971. Het meest verwarrende aspect van de abortuswetten in India is dat ze wel alles voorschrijven over abortussen, maar niets over het recht van de draagster of haar mening over wat er met haar zwangerschap moet gebeuren.

Zelfs na de laatste wijziging in 2020, die een reeks veranderingen in de wet introduceerde, ligt de nadruk nog steeds voornamelijk op de medische situatie van de vrouw, wat door een medisch expert moet worden beoordeeld. Hoewel abortus legaal is in India, kleven er nog steeds veel stigma’s aan voor ongehuwde vrouwen.

Terwijl in Alabama een nieuw wetsvoorstel abortus van de foetus na zes weken zwangerschap verbiedt, staan de abortuswetten in India de procedure tot 24 weken zwangerschap toe. India houdt ook rekening met het lijden van een overlevende van verkrachting en staat een legale abortus toe, onder andere dingen. Dat is zeker een welkome verandering.

We spreken met deskundigen om de juridische en sociale implicaties van de abortuswetten in India te onderzoeken.

De wetten omtrent Medische Afbreking van de Zwangerschap

De abortuswetten in India zijn nog steeds zeer strikt en laten weinig ruimte voor mazen. Laten we de verschillende omstandigheden begrijpen waaronder vrouwen een abortus kunnen ondergaan en hoe het proces er werkelijk uitziet.

Onder welke omstandigheden kunnen vrouwen in India een abortus ondergaan?

Advocaat Nandish Thackar verduidelijkt: “Volgens de Wet op de Medische Afbreking van de Zwangerschap van 1971, meer specifiek Sectie 3 van de wet, kan een zwangerschap in wezen onder twee omstandigheden worden beëindigd:

1. Wanneer een medisch deskundige meent dat het voortduren van de zwangerschap een risico met zich meebrengt voor het leven van de zwangere vrouw of voor ernstige schade aan haar fysieke of mentale gezondheid, of

2. Er is een substantiële kans dat, als het kind geboren zou worden, het ernstige lichamelijke of geestelijke afwijkingen zou hebben.

Als antwoord op de vraag of abortus legaal is in India voor ongehuwde vrouwen: ja, dat is het. Het is legaal onder de twee hierboven genoemde omstandigheden. Bijvoorbeeld, als een vrouw slachtoffer is van verkrachting en het kind daaruit voortkomt, dan wordt het lijden dat door de zwangerschap wordt veroorzaakt, geacht een ernstige schade te vormen voor de fysieke en mentale gezondheid van de vrouw.

Waarom is gerechtelijke tussenkomst nodig voor de beëindiging van een zwangerschap na 24 weken?

Volgens sectie 3(2) van de Wet op de Medische Afbreking van de Zwangerschap van 1971, geldt dat wanneer de zwangerschapsduur niet langer is dan twaalf weken, het advies van één medische professional moet worden ingewonnen als de vrouw onder de hierboven genoemde twee categorieën valt.

Als de zwangerschapsduur meer dan 12 weken maar niet langer dan 20 weken is, moeten twee medisch deskundigen hun mening geven om aan de bovenstaande criteria te voldoen. De wijziging in 2020 heeft dit van 20 weken naar nu 24 weken veranderd. Elke beëindiging daarbuiten moet met toestemming van de rechtbank plaatsvinden.

De rechtbank moet alle facetten overwegen, dat wil zeggen de mogelijkheden vanuit medisch perspectief en de gevolgen voor de gezondheid van de vrouw. Als alles in orde is en de experts van mening zijn dat het mogelijk is, kan de rechtbank een abortus na 24 weken toestaan.

Diverse hogere rechtbanken, zoals die van Madhya Pradesh, Bombay en Gujarat, hebben verzoeken om abortussen na 20 weken overwogen. Een voorbeeld hiervan is de zaak Priti Mahendra Singh Rawal tegen de Unie van India, waarin de Hoge Raad van Bombay de beëindiging van een zwangerschap na 26 weken toestond.

In deze zaak stelde de Hoge Raad van Bombay een commissie van medische experts aan. Op basis van hun advies verleende de Hoge Raad toestemming voor de medische beëindiging van de zwangerschap onder toezicht van de medisch raad.

Wat betekenen de wijzigingen in de MTP-wet?

Volgens de wijziging van de MTP-wet in 2020 zijn de volgende veranderingen aangebracht in de abortuswetten in India om meer zwangerschapsomstandigheden te accommoderen:

  • Slachtoffers van verkrachting en incest, alsook mensen met een beperking, kunnen tot 24 weken in de zwangerschap medische hulp voor abortus zoeken.
  • Als een medisch team of een arts aanzienlijke afwijkingen in de foetus vaststelt, kan de vrouw op elk moment gedurende de zwangerschap om een abortus vragen.
  • Als de zwangerschap niet langer dan 20 weken is, kan een vrouw medische hulp inroepen om de foetus te aborteren na consultatie met slechts één medisch deskundige.
  • Persoonlijke gegevens van iedereen die een abortus ondergaat, worden vertrouwelijk behandeld en hun privacy krijgt de hoogste prioriteit.

Privéklinieken voor abortus in India

Het is geen geheim dat er verschillende privé-abortusklinieken in India bestaan. Is dat een positieve of negatieve ontwikkeling?

Deskundigen antwoorden: “India is een centrum voor medische toerisme. Dit betekent dat er eersteklas medische faciliteiten beschikbaar zijn. Van kleine dorpen tot semi-stedelijke en stedelijke gebieden zijn er talloze kleine privéklinieken die deze diensten aanbieden en niet allemaal zijn ze onbetrouwbaar. Ze bieden goede en betaalbare medische zorg. Dit maakt medische zorg ook toegankelijker.

“Echter, veel van deze klinieken fungeren uitsluitend als abortusklinieken. Gezien het chronische probleem van vrouwelijke foeticide binnen de Indiase samenleving, bieden veel van deze klinieken ook een veilige haven voor deze illegale en wrede praktijk. 

“Als een vrouw oprecht een abortus nodig heeft, moet ze kiezen voor een medische instelling die binnen de wettelijke kaders opereert en kwaliteitszorg biedt. Zolang de medische zorg efficiënt is, maakt het niet uit waar de abortus plaatsvindt.”

Soms worden vrouwen in India gedwongen om een abortus onder te gaan na een illegale bepaling van het geslacht van de foetus. Wat is uw mening hierover?

“Het is onwettig en de betrokkenen moeten gestraft worden. Het is hardnekkig patriarchaat dat dit mogelijk maakt, naast de evidente hiaten in ons medisch-juridische systeem met betrekking tot de abortuswet in India. Aangezien zowel het bepalen van het geslacht van de foetus als foeticide strafbaar zijn, is er geen twijfel dat alle betrokken partijen verantwoordelijk gesteld moeten worden. Maar belangrijker dan dit is het begrijpen en veranderen van de mentaliteit die dergelijke daden mogelijk maakt,” voegt ze toe.

Over de abortusprocedure

De abortusprocedure zelf is ook iets waar een vrouw zich bewust van moet zijn voordat ze deze stap neemt. Hieronder kunt u begrijpen welke verschillende vormen van abortus er zijn en hoe u deze kunt ondergaan.

Wat is een abortuspil?

Een abortuspil wordt gebruikt om een medische abortus uit te voeren, wat een non-chirurgische beëindiging van de zwangerschap is. Dit verschilt van andere methoden. De abortuspil is de gangbare term voor het gebruik van twee verschillende medicijnen om een zwangerschap te beëindigen: Mifepristone en Misoprostol, zegt Dr. Sharmila Majumder.

Eerst neemt u een pil genaamd Mifepristone. Voor een normale zwangerschap is het hormoon progesteron noodzakelijk. Mifepristone blokkeert de progesteron in uw lichaam, waardoor de zwangerschap stopt met groeien.

Daarna neemt u het tweede medicijn, Misoprostol, direct daarna of tot 48 uur later. Dit medicijn zorgt voor krampen en bloedingen om uw baarmoeder leeg te maken. Het lijkt een beetje op een zeer zware, pijnlijke menstruatie, en het proces is zeer vergelijkbaar met een vroeggeboorte.

Hoe effectief is de abortuspil?

Bij mensen die 8 weken of minder zwanger zijn, werkt het ongeveer 94-98 op de 100 keer.

Bij mensen die 8-9 weken zwanger zijn, werkt het ongeveer 94-96 op de 100 keer.

Bij mensen die 9-10 weken zwanger zijn, werkt het ongeveer 91-93 op de 100 keer.

U kunt meestal binnen 70 dagen (10 weken) na uw laatste menstruatie (LMP) een medische abortus ondergaan.

Wat zijn mogelijke complicaties van orale medicatie voor abortus?

Sommige mogelijke complicaties van de orale medicatie zijn:

  • De abortuspillen werken niet en de zwangerschap eindigt niet.
  • Een deel van het zwangerschapsweefsel kan in uw baarmoeder achterblijven.
  • Bloedstolsels in uw baarmoeder.
  • Bloedingen die te veel of te lang aanhouden, wat leidt tot infecties.
  • Allergische reacties op een van de medicijnen.

Wat zijn de kosten van abortus?

Typisch kost een abortus met medicijnen ongeveer Rs. 5.000 in India, terwijl een chirurgische beëindiging van de zwangerschap, zoals een dilatatie en curettage (DNC), tussen de Rs. 25.000 en 30.000 kan kosten. De kosten variëren dus per geval, afhankelijk van hoe ver de zwangerschap is gevorderd en welke procedure de arts aanbeveelt op basis van de gezondheidsparameters van de vrouw.

Abortuswetten in India zijn progressief

  • Is de progressieve abortuswet een belangrijke verlichting voor overlevenden van verkrachting?

Deskundigen stellen dat wanneer een vrouw wordt verkracht, dit levenslange littekens op haar psyche achterlaat die jaren nodig hebben om te genezen. Als zij in dat proces zwanger raakt, moet ze niet alleen haar verkrachting verwerken, maar ook de kiem van haar belager in zich dragen. Het verbieden van abortus betekent dat ze haar leven moet delen met een constante herinnering aan haar trauma.

Het is ook uiterst oneerlijk voor de foetus, indien deze geboren wordt, omdat deze altijd een slachtoffer en product van een misdaad zal zijn. Daarom is ja, de progressieve abortuswet is een zucht van verlichting voor zowel slachtoffers van verkrachting als de onschuldige ongeboren kinderen van verkrachting, die anders een leven van verder trauma zouden tegemoetzien zonder enige schuld.

  • Misbruiken jonge koppels en tieners de abortuswetten in India?

Een levenscoach is het hier niet mee eens: Het afschaffen van abortus is de meest regressieve stap die ooit genomen kan worden en is uiterst onaanvaardbaar in deze fase van de menselijke ontwikkeling. Dit is zo overduidelijk als maar zijn kan en er is geen betere manier om dit onder woorden te brengen.

Op een bepaalde manier toont dit aan hoe de samenleving inherent anti-seksualiteit is. Laten we eerlijk zijn, een baby is geen geschenk van God, maar het resultaat van “een gepassioneerde nacht”. Of dat nu ’s nachts, overdag of ’s ochtends is! Geen enkele voorbehoedsmaatregel is 100% veilig. En het hebben van relaties is iets dat in onze genetische code is geprogrammeerd. Dit is op zijn hoogst onder jongere mensen in vergelijking met ouderen, maar het is iets dat niemand kan ontkennen ooit te hebben ervaren.

De wetenschap heeft voldoende bewijs om aan te tonen dat mensen niet wezenlijk monogaam zijn. Met al deze dingen in gedachten, als een vrouw per ongeluk zwanger raakt, is abortus de meest verstandige stap die kan worden gezet.

Waarom zou zij haar lichaam laten “lijden” onder een zwangerschap? Waarom zou een kind een “last” moeten zijn voor een man die niet in staat is om een trotse vader te zijn? Zwangerschap moet door beide ouders van het kind worden gekoesterd, zo niet, dan is abortus de enige weg.

Geen enkel kind verdient onlovende ouders. En niemand, man of vrouw, zou gedwongen moeten worden om een kind op te voeden. De wetgevers zouden zich moeten realiseren dat zij niets doen om het kind op te voeden. Noch doen ze iets om de alleenstaande moeder/alleenstaande vader te ondersteunen.

Als levenscoach heb ik ontdekt dat de meest depressieve en minst zelfverzekerde mensen degenen zijn die door hun familie niet gewaardeerd worden. Een ongewenst kind zijn, zorgt voor ernstige depressie. Als een ouder niet de verantwoordelijkheid kan nemen om ervoor te zorgen dat het kind emotioneel gevoed wordt, mogen ze het kind nooit op deze wereld zetten.

Kijkend naar de situatie, is het verbieden van abortus weer een manier om de vrouw te onderdrukken, waarbij het opvoeden van het kind haar verantwoordelijkheid als ‘natuurlijke voogd’ wordt. Een vrouw moet de optie hebben om het moederschap te kiezen en als de staat abortus verbiedt, moet zij de verantwoordelijkheid dragen om op allerlei mogelijke manieren voor het kind te zorgen.

De wetgevers zijn in de meeste gevallen mannen. De wetgevers zijn in de meeste gevallen oud. De abortuswet heeft de minste invloed op de wetgevers. Het wordt slechts een instrument om degenen te controleren die minder machtig zijn dan zij.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven