In onze studentenhuis waren we met een dozijn jonge tieners die in discussie waren over de vraag of ze een bedriegende partner of echtgenoot zouden verlaten. Bijna iedereen stemde ermee in dat ze de bedrieger niet konden en zouden willen zien. Slechts twee meisjes gaven aan dat ze het zouden vergeven en de relatie zouden voortzetten met een ontrouwe echtgenoot.
Het lijkt ongelooflijk dat vrouwen in staat zijn te vergeven voor een ontrouwe echtgenoot. “In mijn ogen zijn de enige redenen om je echtgenoot te verlaten of te scheiden gekte, verslaving en huiselijk geweld,” vertelde een van de twee meisjes. “Ontrouw valt daar niet onder.”
Ik heb met verschillende vrienden gesproken die ervoor hebben gekozen hun ontrouwe echtgenoten te vergeven, en hier zijn enkele verhalen.
Vergeven van een ontrouwe echtgenoot – 5 vrouwen delen hun redenen
Veel vrouwen zeggen: “Ik zal mijn echtgenoot vergeven voor zijn ontrouw,” en zij doen dat vaak ook. Omgaan met dergelijke situaties kan zeer moeilijk zijn, maar sommige vrouwen accepteren wat er is gebeurd en werken eraan.
We spraken met vijf vrouwen die ons vertellen waarom ze kozen voor het vergeven van hun ontrouwe echtgenoot en het behouden van de relatie.
1. Ware onvoorwaardelijke liefde is moeilijk te begrijpen
Anna bevond zich in een situatie van het Stockholm-syndroom, waar het slachtoffer onder de betovering van de tiran valt. Wat schoonheid betreft was er met Anna’s integrale en volledige persoonlijkheid niemand te vergelijken. Zij was mijn grootmoeder van vaders kant, gehuwd met een arrogante en rijke zamindar.
In die tijd was het ongewoon om andere vrouwen in je harem te nemen, maar wij waren een streng en orthodox christelijk gezin. Niemand durfde hem te confronteren, en hij paradeerde met zijn macht als een pauw. Hij was meerdere keren ontrouw en toonde geen spijt.
Zijn absolute macht leidde tot mishandeling, en voor haar dertigste had zij al haar tanden verloren en had zij meerdere miskramen gehad. Haar twee kinderen keken in angst toe bij deze brute behandeling van hun moeder.
Anna verdroeg stilletjes zijn mishandelingen en kookte zelfs voor zijn nieuwste minnares. Toen ik haar op zeventigjarige leeftijd vroeg waarom ze steeds terugkeerde naar haar verschrikkelijke echtgenoot, kreeg ze een dromerige blik en zei: “Ik hield gewoon zo veel van hem.”
2. Sociale druk en levensstijlcompromissen
Vrouwen hebben de neiging hun partners en kinderen te koesteren, en zij komen boven alles. Rani was een goed opgeleide en elegante vrouw, getrouwd met een knappe vice-president van een bekend wereldwijd Fortune 500-bedrijf.
Hij kwam uit een miljardairsfamilie, en hoewel er voldoende geld was, werkte hij alleen om zichzelf bezig te houden, omdat de familiezaak hem niet interesseerde.
Behalve dat hij goed eruit zag en rijk was, liep hij ook marathons en was hij in uitstekende conditie. Als dat nog niet genoeg was, had hij ook een sublieme gevoel voor humor. Rani was enorm gelukkig, maar zodra ze zwanger raakte van haar eerste kindje, ontdekte zij de worm in de appel.
Hij sliep met zijn secretaresses en liet hen vervolgens trouwen, vaak voorzien van een prachtig cadeau van geld en sieraden. Deze ontrouw verwondde Rani diep. Na veel onderhandelen besloot ze te blijven. “Ik vergeef mijn ontrouwe echtgenoot,” zei ze.
Haar schoonfamilie was geschokt dat ze het durfde te bespreken. Zij vonden dat ze het allemaal maar had moeten negeren. Uiteindelijk werden zij en haar kinderen goed verzorgd.
Toen ik vroeg waarom ze hem niet verliet, antwoordde ze: “Nou, ik moest praktisch zijn; ik had nooit het leven kunnen veroorloven dat mijn kinderen nu hebben, en dat zou oneerlijk zijn tegenover hen. Vergeven van een ontrouwe echtgenoot was niet eenvoudig, maar ik moest aan de kinderen denken.”
3. Laten we het onder het tapijt vegen
Vrouwen willen vaak de vrede bewaren en de pijn verbergen; de gedachte is ‘laten we de boot niet schudden’. Sonali was een gewone vrouw, maar haar man betekende de wereld voor haar. Toen haar eerste meisje geboren werd, richtte ze haar volledige aandacht daarop. Ze wilde haar baan opzeggen, maar haar echtgenoot wilde daar niets van weten; hij zei dat hij ook haar salaris nodig had om rond te komen.
Sonali deelde haar verdriet met haar schoonmoeder, die haar verweet dat ze een jong meisje in het gezin had laten komen. “Je kunt de vis niet alleen laten als je thuis een kat hebt!” Sonali stond haar man echter niet toe om dit te dicteren, en stuurde haar nicht terug naar haar geboorteland, waar deze snel huwde en een meisje kreeg, dat qua uiterlijk verbazingwekkend veel op Sonali’s echtgenoot lijkt.
Sonali zei: “Nou, het is allemaal binnen de familie, en mijn man is een goede kostwinner, een zachtaardig persoon en geweldig met de kinderen. Ik geef de voorkeur aan een bekende duivel dan op zoek te gaan naar een andere Mr. Perfect. Ik heb vergeven om mijn huwelijk te redden.”
4. Maatschappij en goedkeuring vóór rechtvaardige woede
Tradities, familie, religie, maatschappij en de eigen conditionering van wat goed en fout is, houden zelfs de meest gekwetste vrouw in de gewoontes van vergeving voor een ontrouwe echtgenoot. Sushma, afkomstig uit een traditioneel Jain-familie, werd op zestienjarige leeftijd uitgehuwelijkt en ziet er nu, op eenentwintig, nog steeds prachtig uit. Toen was het een gewoonte en had ze geen zeggenschap, behalve ‘ja’ zeggen.
Van bij het begin was hij het schoolvoorbeeld van een bully, die openlijk dronk, gokte en onvermijdelijk ook in de armen van andere vrouwen zocht. Zelfs lelijke mannen kunnen het doen met gemakkelijk geld. Haar schoonheid was een bron van grote onzekerheid en achterdocht, en wanneer hij de zorg voor zijn kledingwinkels op zich nam, bracht hij altijd andere vrouwen mee naar huis.
Ze verdroeg alles vanwege de intense druk om te voldoen aan de verwachtingen van haar zeer traditionele ouders en schoonfamilie. Zelfs vandaag de dag, nu haar dochter is gaan werken en ze gemakkelijk van deze ongetrouwe echtgenoot kan scheiden, weigert ze omdat het tegen de traditie ingaat.
“Ik heb mijn man vergeven voor zijn ontrouw en mishandeling, maar ik koester de pijn elke minuut van de dag,” zei Sushma.
Bovendien zou een scheiding betekenen dat ze niet in aanmerking zou komen voor de erfenis van haar man voor haar dochter. Huwelijksvoorstellen zullen bijna ondenkbaar zijn voor haar dochter als ze gescheiden zou zijn. Ze geeft er de voorkeur aan in een ongelukkige situatie te blijven, terwijl haar man ergens op Hawaii met zijn nieuwste vangst is.
5. Carrièrevrouwen kiezen ook voor vergeving
Wanneer je prioriteiten overeenkomen met die van je partner, lijken zijn ontrouwzaken triviaal. Je kiest ervoor om samen te blijven met een imperfecte echtgenoot en dan maar je ontrouwe echtgenoot te vergeven in plaats van op zoek te gaan naar iemand nieuws. Na herhaaldelijke mislukte relaties vond Christy Aatif, die net als zij een computerfanaat was en ook bekend was met de fijnere kneepjes van de liefde.
Met hun gezamenlijke zes-cijferige salarissen genoten ze van luxe vakanties naar de Malediven, Singapore, Dubai en Europa.
Hoewel ze zich bewust was van zijn langdurige relatie met een oudere vrouw, was Christy onder de indruk van Aatif’s charmes. Zoals veel vrouwen in hun late dertiger jaren komen alle nestinstincten naar boven en beginnen verzoeken voor een gezin te rijzen.
Aatif was een bevestigde polyamoreuze man en hij had dat nooit voor Christy verborgen gehouden. Toch was zij geschokt toen de oudere vrouw haar op haar werk belde om te klagen over het feit dat ze haar man had “gestolen”. De situatie escaleerde snel.
Om eerlijk te zijn, de oudere vrouw wilde gewoon de tijd en energie van Aatif delen, omdat haar kinderen zeer aan hem gehecht waren. Christy kon echter niet accepteren hoe de zaken gelopen waren en verklaarde dat het voorbij was. Echter, de seksuele behoefte is een sterke drijfveer om de ontrouwe liefde te vergeven. Christy besefte dat het, nu ze 39 was, moeilijk zou zijn om op zoek te gaan naar een man die niet alleen een goede minnaar, maar ook intellectueel op haar niveau was. Dus ondanks alles trouwde Christy met Aatif.
Het laatste verhaal is eigenlijk een wending in het verhaal dat we vertelden over deze vijf vrouwen. Het vergeven van een ontrouwe echtgenoot en het behouden van het huwelijk is één ding, maar het accepteren van de eigenaardigheden van een ontrouwe liefde en met hen trouwen is iets anders. Wanneer het gaat om liefde en huwelijk, zijn mensen bereid om allerlei dingen te doen om hun partner te vergeven en hun huwelijk te redden.