De angst voor de vrouw – bestaat die echt? Voelen mannen een rilling over hun rug lopen wanneer ze te laat thuis komen na een avondje uit met vrienden? Of ervaren ze angst voor hun partner wanneer ze vergeten de vuilnis buiten te zetten of de yoghurt van de boodschappenlijst mee te nemen?
Verschillende mannen geven aan dat de angst voor hun vrouw hun leven beheerst en dat ze voortdurend op hun hoede zijn, denkende dat één foutieve stap alles kan verwoesten. Veel mannen zeggen: “Ik heb angst om mijn vrouw te corrigeren.” Anderen geloven dat, als ze proberen aan te tonen dat hun vrouw ongelijk heeft, dit kan leiden tot dreigementen om het huis te verlaten.
“Ik ben bang om mijn vrouw te verliezen. Behalve haar humeur is ze een zorgzame moeder en echtgenote,” aldus Savvy. “Ik heb geprobeerd haar meerdere keren te zeggen dat haar gedrag me dwarszit. Ik leef continu op de rand, bang voor een negatieve reactie. Maar mijn pogingen om haar te corrigeren hebben vaak alleen maar tot meer negatieve reacties geleid. Het is nu zes jaar geleden en ik heb het opgegeven. Ik zorg er gewoon voor dat ik haar niet tegen de haren instrijk. Ik probeer het in ieder geval, maar ik slaag daar niet altijd in.”
In de vele WhatsApp-berichten die we tegenkomen, zien we mannen die hun vrijheden opgeven voor het geval de vrouw in hun leven zich misdeeld zou voelen. In deze schertsende opmerkingen schuilt de kiem van een groter probleem. Het beeld van de vrouw die niet tegen kritiek kan, omdat het ‘zwakkere geslacht’ om onbenullige redenen trots is, is een schijnconstructie waar patriarchen om lachen terwijl ze sigaren en brandewijn delen.
Wacht even, dit lijkt meer op een Victoriaanse salon dan op een gesprek in de 21ste eeuw, of het nu in een café of tijdens een huisfeest is! Maar goed, je hebt het probleem geïdentificeerd; je krijgt er echter niets voor terug. Laten we daarom onderzoeken waarom mannen daadwerkelijk bang zijn om hun vrouwelijke partners te corrigeren, in plaats van hen te veroordelen op de kleinzielige basis van mansplaining.
Waarom zijn mannen bang voor hun vrouwen?
Je gelooft in tradities en vindt het niet de moeite waard om je hogere doelen te verstoren met triviale geschillen. Je hebt je vader ditzelfde gedrag zien vertonen ten opzichte van je moeder. Al van jongs af aan heb je geleerd dat een man een vrouw niet corrigeert omdat zij vermeende incapabel zou zijn om een argument te weerleggen.
Je ziet de noodzaak niet in om haar de overduidelijke waarheid te laten inzien – namelijk dat jij gelijk hebt, en er geen andere mogelijkheid is!
Je bent bang dat je, door haar te corrigeren, je eigen autoriteit ondermijnt, en dus laat je haar liever haar zin krijgen.
Je vreest dat je haar kwetsbare gevoelens zou kunnen schaden wanneer ze eindelijk de waarheid inziet en je visie accepteert, want vroeg of laat moeten mensen de weg van de waarheid kiezen. Het is jouw taak als de ‘sterkere’ sekse, en uiteraard de eerste, om de tweede, namelijk de vrouwen, te beschermen. Je wilt dat je partner haar zin heeft, omdat je weet dat je uiteindelijk de regie in handen hebt. Of niet?
Misschien begrijp je de vrouw in je leven niet
De angst voor de vrouw of vriendin overheerst je leven omdat je haar niet begrijpt. Gedurende je opvoeding ben je met de angst opgevoed dat het bordspel omgedraaid zou kunnen worden. Je kon je nooit voorstellen dat genderrollen omgedraaid zouden worden. Je geloofde altijd wat je was geleerd – mannen zijn superieur aan vrouwen.
Wanneer je de wereld binnenkomt met een blik vol problematische mannelijkheid en patriarchale waarden, ben je misleid, denkend dat we nog steeds in een wereld van patriarchen leven waarin een taal voor vrouwen nog niet gecreëerd is.
In de bloei van je adolescentie was je zo gefocust op de zinloze wedren voor superioriteit dat je de vrouw in je die in je onderbewustzijn protesteerde, niet opmerkte.
Nu je door de heteronormatieve samenleving gedwongen bent om met het ‘ander’ geslacht in een relatie te praten, ben je eeuwig bang om iets verkeerd te zeggen. Je hebt om je heen overal stemmen gehoord die in hun biologisch hogere toonhoogte spreken over onderdrukking en doorbroken sociale barrières, maar zodra je in gesprek moet met de ’tweede sekse’, ben je op zijn best verward en op zijn slechtst verblind door het begrip vrouw.
Je begrijpt vrouwen niet, behalve de vele beelden van een aantrekkelijk lichaam, gekleed of ongekleed in al zijn weelderige pracht – een smakelijke feestmaaltijd die genuttigd kan worden.
Waarom heerst de angst voor de vrouw?
Nu je tegenover een tafel, een bed, een bordspel, een huwelijksvuur, of een boek over genderrollen zit, begrijp je niet waarom je nooit verteld werd dat vrouwen ook een brein hebben dat signalen naar hun mond stuurt, waardoor ze over wereldse zaken beginnen te praten!
Hoe ga je om met het handicap dat ‘mannelijke entitlement’ is? Een man werd geleerd te lachen om stereotype grappen over de intelligentie van vrouwen. Hij werd geleerd dat hij superieur was aan elk ander wezen, laat staan vrouwen. Maar wanneer je nadenkt over een probleem dat jij en je vrouwelijke partner niet eens zijn, ben je bang om haar te corrigeren, omdat je oordeel vertroebeld is door je privileges en de erfenis van het patriarchaat. Daarom voelt de angst voor de vrouw zo reëel aan.
Ze is wellicht niet de wraakzuchtige controlfreak die je voor je vrienden afbeeldt. Ze is gewoon een capabele vrouw die in staat is om haar eigen beslissingen te nemen.
Je bent bang om de vrouw tegenover je te corrigeren, uit vrees om als een idioot over te komen en dat ze je voor de gek houdt. Je schaamt je, beste man, omdat je je zorgen maakt dat ze niet stilzwijgend aanvaardt wat je zegt, maar dat ze haar argument zal presenteren.
Je bent bang dat je zo overweldigd raakt dat je vergeet een tegenargument te formuleren en dat je logisch denken je in de steek laat.
En je hebt gelijk, je bent bang omdat je niet begrijpt waarom je de drang voelt om haar te corrigeren, zelfs wanneer je weet dat zij gelijk heeft, gewoon omdat jij een man bent. Uiteindelijk, beste man, begrijpen we je angst om ontdekt te worden als iemand zonder geldige mening en te verliezen van een vrouw – een schande die geen enkele ‘man’ ooit kan overleven – dus waarom het risico nemen?