Het proces van uit de kast komen als homoseksueel is zelden eenvoudig. Je weet nooit wat je kunt verwachten – zullen je ouders geschokt zijn, zullen je vrienden je steunen of zul je gepest worden door je klasgenoten of collega’s?
Bovendien, in plaats van overweldigende steun en liefde te ontvangen, krijg je vaak te maken met bizarre vragen die inboeten op fatsoen en respect. Vragen over seksualiteit, de daad van de liefde en andere complexe onderwerpen waar we vaak zelf nauwelijks over hebben nagedacht. En als we dat wel hebben gedaan, gaat dat werkelijk niemand iets aan!
De meeste verhalen over uit de kast komen verlopen zelden zo soepel als je zou hopen. Voor ons persoonlijk is het uit de kast komen een enorme gebeurtenis. We beschouwen het bijna als een wedergeboorte en een manier om onszelf terug te winnen. Hoe we onze verhalen delen, is zeer persoonlijk en er zijn veel manieren waarop we besluiten om onze stem te laten horen en het op onze eigen manier te doen.
Hoe je uit de kast kunt komen als homoseksueel
Uit de kast komen is altijd een manier geweest om anderen te informeren over je seksualiteit. Natuurlijk komt niemand uit de kast als je hetero bent, omdat dat als “normaal” wordt beschouwd – een handige term die door velen wordt gebruikt. Voor mensen van de queer gemeenschap is het uit de kast komen daarentegen een uiterst persoonlijke aangelegenheid.
Het is niet per se een daad van dwang, maar eerder een manier om anderen te laten weten hoe je je voelt. Wanneer iemand zich als homoseksueel presenteert, zegt hij of zij eigenlijk: “Ja, ik ben queer en dat is helemaal prima.” Idealiter zou de persoon die uit de kast komt zich niet ongemakkelijk moeten voelen, maar voor velen is dat helaas niet het geval, en ze ondervinden ernstige gevolgen. Velen van ons moeten ook reageren op belachelijke opmerkingen die onze teleurstelling alleen maar vergroten.
Ik heb veel verhalen gehoord over hoe men uit de kast komt, en er zijn er een paar die ik hier graag wil delen. Lees de volgende verhalen van mensen die hun ervaringen in hun eigen woorden vertellen en misschien begrijp je hoe het is om zo’n belangrijke persoonlijke gebeurtenis te navigeren.
Als vlogger heb ik YouTube gebruikt om uit de kast te komen
Ik was vroeger een verlegen persoon die het leuk vond om over films te praten met mensen die niet echt geïnteresseerd waren. Maar ik voelde me eenzaam, en ik had altijd de drang om over films te praten. Dus begon ik video’s te maken op YouTube, die aardig wat views kregen en mijn fans vonden het geweldig wanneer ik over films of kwesties in het algemeen sprak.
Ik had nooit een reden om specifiek uit de kast te komen, omdat ik nooit dacht dat het nodig was. Ik leefde mijn leven zoals ik wilde en dat gaf me voldoende ruimte om mijn creativiteit te uiten. Het gebrek aan communicatie tussen mij en de wereld om me heen zorgde altijd voor obstakels, en ik begon manieren te leren om transparanter te zijn. Ik ontdekte dat transparantie me zou helpen om moedig te zijn. Ik wist dat ik het moest doen en mezelf moest laten zien aan de wereld.
Een van de manieren die ik bedacht om uit de kast te komen, was via YouTube. Ik nam een video op en bewerkte alles zelf. Het voelde in het begin een beetje vreemd en ik was nerveus. Daarna maakte ik een verzendlijst en stuurde de videolink naar al mijn vrienden en familie. En de rest is geschiedenis.
Ik maakte het bekend via een bloglink op Facebook
Ik schrijf graag blogs en ben altijd een fervent lezer geweest. Mijn blog ging voornamelijk over boeken, films en muziek. Ik was op die manier een popcultuurliefhebber. Ik vond jongens leuk en dacht nooit dat het een groot probleem was dat “verborgen” moest worden. Ik bedacht een creatieve manier om uit de kast te komen voor mijn ouders en vrienden.
Ik schreef een open brief op mijn blog en plaatste de link op mijn Facebook-pagina. Ik nodigde mijn vrienden uit om het te lezen. De ontvangst was overwegend positief, maar dat deed er voor mij niet echt toe. Ik zocht niet naar validatie, maar wilde gewoon iets zeggen dat gezegd moest worden.
Het is al moeilijk genoeg om in een heteronormatieve gemeenschap te leven, en ik moest mijn stem laten horen. Dat deed ik, en daar ben ik blij mee. Ik hou van mijn vrienden en zij houden ook van mij. Ik ben blij dat ik op deze manier uit de kast ben gekomen. Hoe je je ouders kunt vertellen, vraag je? Laat het maar aan het internet over.
Ik kreeg zeer negatieve reacties toen ik uit de kast kwam
Het idee dat meisjes van meisjes houden, is door mannen zo gefetisjeerd dat ze denken dat seksualiteit is als een T-shirt dat je kunt aantrekken en uittrekken wanneer het jou uitkomt. Ik wist dat ik veel tegenstand zou krijgen als ik me als een lesbienne zou uitspreken. Het is al moeilijk genoeg om een meisje te zijn, laat staan een queer vrouw?!
Van jongs af aan was ik bezig met de vraag hoe je kunt weten of je homoseksueel bent. Ik had op school veel gehoord over gays en lesbiennes en was er altijd nieuwsgierig naar. Sinds ik 13 was, wist ik dat ik anders was, maar ik was niet zeker hoe. Door de jaren heen accepteerde ik mijn seksualiteit, vooral nadat ik een relatie had gehad met mijn vriendin, en ik worstelde met de vraag hoe ik uit de kast moest komen voor mijn vrienden en familie.
Ik was niet zeker over het doen ervan, maar ik deed het toch. Ik maakte een lange post op Facebook en kwam daarmee publiekelijk uit de kast. Iedereen, van mijn familie tot vrienden, begon te reageren. Ik kreeg zelfs telefoontjes. Mijn moeder begon te schreeuwen omdat ze volkomen in de war was, maar ik trok me niets aan van die storm.
Ik was rebelse en liet me niet afleiden van wie ik was. Ik deed wat ik voelde en heb daar geen spijt van. Het is nu gemakkelijker, maar uit de kast komen was een zware opgave. Ik ben homoseksueel en ik weet dat het oké is. Ik heb beseft dat als je probeert te ontdekken hoe je uit de kast kunt komen als homoseksueel, er geen goed of fout is. Sommigen zullen oordelen, anderen zullen je accepteren en je moet met beide situaties leven.
Waarom ik zo van mijn familie hou
Ik hou van mijn familie en we bespreken altijd alles openhartig. Van politiek tot genderkwesties, we hebben veel gesprekken. Ik heb nooit het gevoel gehad dat mijn familie homofobisch was. Daarom dacht ik dat ik mijn familie uit zou nodigen voor een diner en ze naar een leuk restaurant zou brengen.
Dat was niet mijn enige motivatie, want ik dacht dat dit een van de creatieve manieren was om het mijn ouders te vertellen, en dat wilde ik graag doen. Toen de ober stopte met serveren, zei mijn familie: “We weten het.”, en we barstten allemaal in lachen uit. “We wisten het al sinds je in groep vier zat, het was altijd zo duidelijk,” zei mijn moeder.
Ik had een geweldige tijd die dag en ik ben blij dat ik zo’n familie heb.
Dit was een van de minder zware verhalen over uit de kast komen van de vier, en we hopen dat het je een beetje hoop en positiviteit biedt voor jouw eigen reis.
Wanneer je uit de kast komt als homoseksueel, ongeacht de obstakels die je tegenkomt, blijft het een openbarende gebeurtenis die voelt alsof er een last van je schouders valt. De mensen die van je houden, zullen proberen je te begrijpen, ongeacht wat er gebeurt. En degenen die je niet begrijpen, dat is hun probleem!
Uit de kast komen is inderdaad een moeilijke opgave, maar het zal op een manier of een andere gebeuren. Je bent zoals je bent, want “Baby, je bent zo geboren!”