In de loop van mijn 60 jaar leven heb ik 40 jaar doorgebracht met de man van wie ik hou. Het is een lange reis van saamhorigheid, gevuld met kostbare herinneringen, geleerde lessen en een leven dat we oprecht samen hebben geleefd. Deze 40 jaar huwelijk hebben me veel geleerd. Mijn leven met mijn echtgenoot is als een rollercoaster geweest, vol unieke avonturen en uitdagende momenten die alleen te begrijpen zijn als je samenleeft met een man in het uniform.
Te midden van alles blijft de belangrijkste conclusie: ik zou het op geen andere manier gewild hebben. Mocht je je ooit hebben afgevraagd hoe 40 jaar huwelijk eruitziet, dan geef ik je graag een kijkje in mijn langdurige huwelijksgeluk.
Wat 40 jaar huwelijk me heeft geleerd
Vandaag de dag wordt onder mijn vrienden en familie 20 jaar als te jong voor een huwelijk beschouwd. Ik werd moeder op mijn 22e; tegen de tijd dat ik 40 was, waren mijn dagen van het inpakken van brooddozen voorbij en had ik de vrijheid om mijn leven zonder verplichtingen te genieten. Vroegtijdige huwelijken en ouderschap hebben hun voordelen.
Ik heb mijn partner gekozen. Als stadsmeisje had ik geen idee van de nomadische militaire wereld waar ik met hem in terechtkwam. We verhuisden verschillende keren per jaar (!) en vestigden ons op plekken die vaak niet op een kaart stonden. Ik was nu een legervrouw, altijd onderweg. Van garages tot bashas, van ruime appartementen tot koloniale bungalows, en van de koude winters in het noorden tot de benauwde vochtigheid in het oosten en de verzengende zomers in de woestijn, dramatische moessons en het gematigde klimaat in het zuiden: in deze 40 jaar van huwelijk heb ik huizen opgezet en onderhouden door heel het land.
Satellieten en het internet hebben veel veranderd. Vroeger leefden we vaak in een cocon, vaak losgekoppeld van familie en vrienden. Dit was echter meer draaglijk in vergelijking met de alternatieven: dagen of weken zonder contact wanneer de plicht hem van huis wegvoerde.
Leerlessen van 40 jaar huwelijk – geven en nemen
De aanpassing ging gemakkelijk omdat we beide jong waren. Maakt het uit, vroegen mensen me, dat ik dat moest? Vele malen. Soms waren er dagen van somberheid en frustratie. Mijn klasgenoten werden afdelingshoofden, terwijl ik kookte en feestje vierde.
Als ik terugkijk, heb ik totaal geen spijt. Vreemd? Misschien behoorde ik tot een generatie waarin er altijd geven en nemen was. We kregen allemaal meer dan we gaven. Liefde was teamwork, van begin tot eind. De een verdiende, de ander zorgde voor het huishouden. Ik had vrienden wiens echtgenoten voor de kinderen zorgden terwijl zij aan hun carrière werkten. De feministen van vandaag profiteren van de inspanningen van mannen en vrouwen van twee of drie generaties eerder die eeuwenoude tradities dramatisch hebben veranderd.
De verschillende tinten van liefde
Liefde omvat coochie-cooing, knuffelen en intimiteit, cadeaus, feesten, gefluister, en lachen. Het gaat ook over het disciplineren van opstandige kinderen, het weerstaan van en later rouwen om overleden ouders, en het zorgen bij ziekte en examens; liefde gaat over die hete discussies. Een paar bittere momenten blijven hangen, maar over het algemeen is het leven zoet wanneer je samen de stormen doorstaat.
Liefde draait om ongewijzigde routines, eindeloze voorbereidingen voor maaltijden en de dag van morgen; het gaat over het onder ogen zien van de wanhoop van mislukkingen en verliezen, teleurstellingen door vertrouwde collega’s en het ontzeggen van promoties. Liefde gaat ook over gestolen momenten tijdens gezinsbijeenkomsten, stevige knuffels bij goed nieuws, het wegvegen van blije, tevreden tranen wanneer de kinderen opgroeien tot goede en zorgzame mensen, en het vasthouden van elkaars hand bij het oversteken van de straat om ervoor te zorgen dat de ander niet gekwetst kan worden. Dit is het gevoel van liefde na 40 jaar huwelijk.
En wat is 40 jaar huwelijk, vraag je je af? De sleur van het dagelijkse leven wordt onderbroken door kleine herinneringen, zoals gemorste curry, vlekken op vliegtickets, en smoezelige zijde sari’s. Of de vitrine die ons herinnert aan gewonnen prijzen, foto’s van vakanties buiten de stad en gekke weekenden thuis. Schilderlessen, wiskundetutoring, wie-gaat-mee-met-Ma-voor-de-cataractoperatie momenten worden uiteindelijk in elkaar verweven tot een gevoel van saamhorigheid tussen man en vrouw.
Die nabijheid wanneer je ’s nachts in bed ligt, onder één dekbed, ademhalingen en zwoele leden delen, nachtkleding door elkaar gekreukt, deze nabijheid evolueert vanuit die momenten van blije en verdrietige tijden. Hoe langer de jaren, hoe meer de harten als één lijken te kloppen.
Die prachtige herinneringen
We hebben de top van de heuvel gepasseerd, in de theetijd van ons leven, en komen gestaag de zonsondergang jaren tegemoet. Ik herinner me de vroege dagen en weken van onze liefde nog levendig. Onze zoon, zijn opgroeijjaren. Een tikje hier en daar maakte ook deel uit van de liefde. Toezicht houden op wat hij deed, wanneer en hoe hij zijn taken uitvoerde, maakte ook deel uit van ouderlijke liefde. Onze huisdieren, hoe ze al onze herinneringen verrijkten. De mensen die we ontmoetten, het eten dat we deelden, de grappen die we maakten, de fouten die we begaan hebben, onze successen, onze stress… Wanneer we daarover praten, delen we iets kostbaars. We zijn nu twee harten die als één kloppen. Dat is ons geschenk voor 40 jaar huwelijk.
Het kennen van elkaars defecten, het erkennen van tekortkomingen, het verdragen van irritaties, en het overwinnen van dat alles – dat is liefde in een leeg nest. Temperamenten hebben geen remedies en spijt is een verschrikkelijke verspilling van energie. We weten dat, ongeacht of ziekte ons treft, er geen remedie voor ouderdom is; een van ons moet op een bepaald moment de ander achterlaten. Die gedachte drukt ons naar beneden, maar we bannen het snel uit onze gedachten. Tot die tijd genieten we van elkaars aanwezigheid en dompelen we ons onder in alle liefde zo lang als mogelijk. Mogen deze 40 huwelijk jaren wel 80 worden, zeg ik.
Eindgedachten
Jaren van huwelijk zijn een tapijt dat is geweven met momenten van vreugde, uitdagingen, groei en onwankelbare liefde. Elke gedeelde ervaring, elk verzameld aandenken, draagt bij aan het rijke en unieke verhaal van de reis van een stel samen.
Met de tijd worden deze momenten en herinneringen steeds kostbaarder, als ankers naar het verleden en als herinneringen aan de liefde die standhoudt. Ze bieden troost, inspiratie en een gevoel van continuïteit, die generaties met elkaar verbindt en een blijvende erfenis van liefde achterlaat.